เมื่อมาถึงคอนโดที่พักของไรอัน จีด้าและจัสตินขอตัวกลับไปก่อนเพื่อให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกัน ตอนนี้นิสาเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีอาการหวาดผวาเหมือนในตอนแรก ร่างบางนอนสลบอยู่บนเตียงนอนของไรอันอย่างเหนื่อยล้า
"พี่ขอโทษนะน้องนิสาที่ไม่สามารถปกป้องดูแลน้องนิสาได้ดีตามที่เคยให้คำสัญญาไว้" มือหนาลูบเส้นผมสลวยอย่างแผ่วเบาแล้วจ้องมองร่างบางอย่างรู้สึกผิดที่ไม่สามารถทำตามที่ตนเองให้คำสัญญาไว้ในตอนแรก เขาอยากจะไปฆ่ามันให้ตายที่กล้ามาทำร้ายคนรักของเขา เกือบทำให้เธอต้องเปื้อนมลทิน
"อืออออ พี่ไรอัน"เสียงอู้อี้ปลุกเรียกให้ชายหนุ่มได้สติขึ้นมา นัยน์ตาคู่สวยลืมตาขึ้นแล้วขยี้ตาเบา ๆ จากนั้นก็พยุงตัวขึ้นจากเตียง
"พี่ไรอันหายไปไหนมาคะ"
"พี่ออกไปทำธุระกับจัสตินมาน่ะค่ะ น้องนิสาเป็นยังไงบ้างคะ ไอ้ภาคมันทำน้องตรงไหนบ้าง"ไรอันถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงแล้วจับตัวหญิงสาวหมุนไปมารอบ ๆ เพื่อตรวจดูความมีตรงไหนบาดเจ็บบ
