นี่มันมัดมือชกกันชัดๆ!!
เมื่อรู้ตัวว่ากำลังถูกฝ่ายจู่โจมข่มขู่ด้วยวิธีนี้ หญิงสาวจึงพยายามปรับลมหายใจและการเต้นของหัวใจที่สับสนไปหมดให้กลับมาเป็นปกติดังเดิม ระงับอารมณ์ที่แทบจะจวนเจียนคลั่งใส่ผู้ชายคนนี้ให้ถึงที่สุด ก่อนเบนสายตากลับมาประจันหน้ากับเขาอีกครั้ง
นี่ถ้าไม่เห็นว่าในตอนนี้เขาอยู่ในนามของลูกค้าและไม่กลัวตกงานแล้วล่ะก็ เธอคงตบหน้าเขาให้แรงๆ สองสามฉาดไปแล้วที่กล้ามาเล่นลูกไม้กันแบบนี้
“ก็ได้ค่ะเฮีย เอาที่เฮียสบายใจเลยค่ะ” แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ทำได้แค่ฝืนระบายยิ้ม กัดฟันพูดตอบตกลงยินยอมให้เขาไปส่งที่บ้านอย่างไม่เต็มใจ ซึ่งต่างจากชายหนุ่มที่มองเธอด้วยรอยยิ้มพอใจ
“ต้องแบบนี้สิ เด็กดี”
“ค่ะ ถ้าเฮียพอใจแล้ว งั้นก็ปล่อยฉันให้นั่งที่โซฟาได้แล้วมั้งคะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง
ไม่รอให้ชายหนุ่มอนุญาต เธอผลักมือเขาออกจากการเกาะกุมออกทันที ก่อนลุกออกจากหน้าตักเปลี่ยนไปทิ้งตัวนั่ง
