วันจันทร์
ใบบุรินแต่งตัวเรียบร้อยตามแบบฉบับพนักงานออฟฟิศเดินลงมาชั้นล่าง เมื่อวานเธอกลับมาจากภูเก็ตในช่วงบ่ายแก่ และยังออกไปทานมื้อค่ำกับกลุ่มเพื่อนมหาวิทยาลัย จึงยังไม่มีโอกาสได้เจอหน้ากับคีรินทรเลย
แต่ที่ยังไม่ได้เจอหน้ากัน คงเป็นเพราะชายหนุ่มกำลังโกรธเรื่องที่เธอไล่เขากลับมาจากภูเก็ตเสียมากกว่า คีรินทรจึงเลือกที่จะไม่เข้าหาใบบุรินเช่นที่เคย
ร่างเล็กเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมของตนในห้องรับประทานอาหาร เธอไม่เห็นฟาร่า เพราะหล่อนเอาแต่เก็บตัวไม่ยอมออกจากห้องนอนได้สองสามวันแล้ว มีเพียงคุณคีรีนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารกับคุณพิลันดา
"ตื่นเต้นไหมลูกที่วันนี้ต้องไปทำงานวันแรก" คุณคีรีเอ่ยถามลูกเลี้ยง
"ตื่นเต้นค่ะคุณพ่อ แต่โชคดีที่ได้ไปทำงานกับคุณคาลล์ รู้จักกันอยู่แล้วใบเลยรู้สึกสบายใจค่ะ"
"ดีแล้วที่หนูใบได้ไปฝึกงานบริษัทใหญ่โตแบบนั้น จะได้มีประสบการณ์เยอะๆ พอหลังจากฝึกงานแล้วถ้าหนูชอบที่นั
