พ่อเลี้ยงของหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์

ตอน อ้อมกอดของพ่อเลี้ยงสุดหล่อ เอวี่อยู่กับไบรอันพ่อเลี้ยงวัย35ปี เธอเพิ่งอยู่กับเขาเมื่อตอนอายุ13เมื่อชั้นม.1 ตอนนี้เธออายุ18และยังอยู่กับไบรอัน เธอเสียแม่ไปตอนอายุ15 เท่ากับว่าเอวี่อยู่เพียงลำพังกับพ่อเลี้ยงมาสามปีแล้ว เอวี่และไบรอันอาศัยอยู่ในคอนโดหรูใจกลางกรุงราคาหลายสิบล้าน ทว่าทั้งคู่ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันนักเพราะว่าไบรอันงานเยอะ เขาต้องออกงานอีเว้นท์บ่อยๆจิงทำให้เขาต้องนอนโรงแรม ซึ่งยังไม่นับถึงต้องไปต่างประเทศอีก รวมความว่าเอวี่เจอกับแม่บ้านทำความสะอาดบ่อยกว่าเจอหน้าพ่อเลี้ยงเสียอีก ทว่าเรื่องเงินและค่าเลี้ยงดูส่งเสียไบรอันจัดการให้หมด เขาให้บัตรเครดิตรเอวี่ไว้ไว้กดเงินใช้เอง เขารวยชนิดที่ว่าไม่จำกัดวงเงินในบัตรของเธอ ไบรอันเป็นหนุ่มฝรั่งที่เป็นนายแบบและพระเอกหนังบู๊ เขาตัวใหญ่สูงล่ำ หล่อขาวและมีกล้ามโตแบบลีนๆชัดเจนทุกสัดส่วน หน้าตาของเขาหล่อคมปากแดงๆ จมูกโด่งตาสีฟ้าผมสีทอง เอวี่เป็นสาวที่ผอมสูงและตัวเพรียวบาง เธอตัวขาวออกชมพูหน้าสวยแขนขาเล็กเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ ทว่าเธอค่อนข้างจะอ่อนเอและมีอาการโรคหัวใจเหมือนแม่ เธอเป็นสาวน้อยที่เรียนเก่งและจิตใจดี เธอออกจะไม่ทันคนและเซ่อๆซ่าๆนิดหน่อย กลางดึกเวลา 01.00น. แกร๊ก! ไบรอันเปิดประตูเข้ามาในสภาพอิดโรย เขาเพิ่งกลับจากถ่ายแบบที่เกาะชื่อดังมาหมาดๆ เอวี่นอนกอดหมอนข้างอยู่บนเตียงในห้องของเธอ เธอกำลังหลับปุ๋ยอยู่ในชุดนอนสีชมพูลายการ์ตูน แก้มขาวๆเอียงแนบหมอนขายกพาดหมอนข้างไว้ เธอยิ้มที่มุมปากบ่งบอกว่ากำลังฝันดี ฮ้าววว! ๆ ๆ ไบรอันหาววอดๆ เขาเดินเข้ามาในห้องโดยไม่เปิดไฟเพราะว่ากลัวแสงเข้าห้องของเอวี่ อึก! ๆ ๆ ๆ หนุ่มฝรั่งผมทองเปิดตู้เย็นยกขวดน้ำมาดื่มจนหมด เขาดูกระหายน้ำและอิดโรยเอามากๆ "นอนเลยดีกว่า" ไบรอันพึมพำแล้วเดินเข้าห้องเอวี่ เขาหลงทิศหลงทางเพราะมืดและควางง่วงขั้นสุด ฟุ่บฟั่บ! ๆ ไบรอันถอดเสื้อเชิ๊ตและกางเกงยีนส์ออก โครม! เขาทิ้งตัวล้มลงมานอนริมเตียงอีกฝั่งโดยไม่ลืมหูลืมตา เขาไม่เห็นไอวี่ที่นอนข้างๆแถมประตูก็ยังไม่ได้ปิดด้วยซ้ำ คร่อกฟี้! ไม่ถึงนาทีพ่อเลี้ยงสุดหล่อก็หลับสนิท เขานอนหงายแผ่หราทั้งๆที่ใส่แค่กางเกงบ็อกเซอร์ขาสั้นตัวเตียว เอวี่นอนพลิกตัวในกลางดึก เธอหันมาหาพ่อเลี้ยงและทิ้งหมอนข้างไป เมื่ออากาศกลางคืนหนาวเย็น มือของไอวี่ควานหาหมอนมากอดโดยอัตโนมัติ หมับ! เธอคว้าเอวพ่อเลี้ยงฝรั่งแล้วดึงเอาเขามากอด อึ๊บ! ๆ ๆ เอวี่ดึงหมอนข้างอุ่นๆเท่าไหร่มันก็ไม่เลื่อนมา เธอกระเถิบๆมาหาเอวแล้วยกขาพาดเอวพ่อเลี้ยงไว้ หน้าเรียวสวยของเอวี่ซุกอยู่ที่กล้ามแขนของไบรอัน เธอยกมือน้อยๆกอดรัดหน้าอกที่ร้อนผ่าวของเขา ฮิ! ๆ ไอวี่หัวเราะอยู่ในความฝัน คืนนี้หมอนข้างของเธอช่างอบอุ่นเสียเหลือเกิน พอเอวี่หลับลึกไบรอันก็ยกแขนมาพาดรวบเอวบางเฉียบของเอวี่ แขนกล้ามโตๆของเขาทับร่างน้อยๆของเธอจนดิ้นไม่ได้ ไบรอันหันข้างมานอนตะแคงกอดสาวน้อย เขาเอาหน้าของเธอซุกหน้าอกกล้ามๆที่ร้อนผ่าวของเขาไว้ ลมหายใจเย็นเฉียบของเอวี่พวยพ่นใส่หน้าอกของพ่อเลี้ยงจนเขาสะดุ้งตื่น "เอวี่ มานอนห้องพ่อทำไม" ไบรอันถามเสียงเบามาก เขาหลับๆตื่นๆจนลุกไม่ขึ้น "เห้อไม่เป็นไรหรอก คิดถึงละสินะ" ไบรอันขมุบขมิบปากแทบไม่มีเสียง เขายิ้มแล้วก้มหน้าหล่อๆลงมาดมผมหอมๆของเอวี่ จุ๊บ! ไบรอันจูบปากแดงๆที่หนานุ่มของเขาลงบนกระหม่อมของเอวี่ เขายิ้มและหลับไปอย่างมีความสุขในท่านอนกอดแบบหันหน้าเข้าหากัน เอวี่หลับปุ๋ยเมื่อได้กอดร่างกายที่อบอุ่นของพ่อเลี้ยง เธอไม่กระดิกตัวเลยเมื่อไอร้อนของเขาแผ่เข้ามาหาเรือนร่างที่เย็นเฉียบของเธอ รุ่งเช้าเอวี่กระพริบตาปริบๆ เธอตกใจเมื่อเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของพ่ออยู่ตรงหน้า "พ่อจ๋า" เอวี่เรียกไบรอันด้วยเสียงหวานแบบใสแจ๋วๅ อืออ! ไบรอันครางตอบแต่ไม่ยอมตื่น เขากลับกอดรัดเอวี่ไว้แนบจนใบหน้าของเธอแนบที่อกเขา เอวี่เงยหน้ามองหน้าพ่อเลี้ยงสุดหล่อ เธอยิ้มกริ่มเมื่อไม่ได้เห็นใบหน้านี้มาหลายวัน เอวี่มองหนวดเคราสีทองของไบรอัน เธอกวาดสายตามาที่ปากแดงๆที่อิ่มสวยของเขาและมองจมูกโด่งๆของเขาอย่างตื่นเต้นตื่นตา ตุ๊บ! ๆ ๆ ๆ หัวใจของสาวน้อยทำงานถี่ๆ เลือดสาวของเธอสูบฉีดพล่านไปทั่วกาย จู่ๆเอวี่เกิดรู้สึกร้อนรุ่มในอก ลมหายใจร้อนๆของพ่อเลี้ยงฝรั่งพ่นรดหน้าขาวๆของเธอจนร้อนผ่าว เอวี่ยกมือไม้ที่สั่นเทาขึ้นมา เธอเอามือน้อยๆปัดผมหน้าสีทองของพ่อเลี้ยงและแอบสังเกตุความหล่อเหลาของเขา "ดาราต้องหล่อขนาดนี้เลยสินะคะ" เอวี่พึมพำคนเดียว ไบรอันกระเบิกตาสีฟ้าโพลงขึ้นมาเมื่อได้ยินเอวี่พูด "เย้ย! เอวี่หนูมานอนห้องพ่อทำไม" ไบรอันพูดไทยชัดเจน "นี่มันห้องหนูค่ะ แล้วพ่อเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่" เอวี่ยิ้มไปตอบไป เธอกลั้นหัวเราะจนหน้าแดง "อ้าว! เมื่อคืนกลับมาดึกเลยหลงทาง" ไบรอันเอ่ยบอก เขายังไม่ปล่อยมือที่โอบเอวเอวี่เอาไว้ "ไม่เป็นไรค่ะ แต่อย่าหลงอีกนะคะ" เอวี่สบตาสีฟ้าแล้วบอก "อือ หิ ๆ ขอกอดอีกหน่อยละกันจะได้หายคิดถึง" ไบรอันบอก ฟุ่บ! เขารวบแขนดึงร่างของเอวี่ถลามากอดกระชับ แอ่ก! เธอแทบหายใจไม่ออก แก้มของเธอกระแทกเข้ากับยอดอกของเขาดังแปะ "กอดแบบนี้มันดีเหรอคะหนูใจสั่น" เอวี่บอกด้วยความไร้เดียงสา เธอรู้สึกร้อนวูบวาบที่ร่องสาวเมื่อโดนดุ้นเอ็นแข็งๆดันบดที่หว่างขาจนเจ็บ "ไม่รู้สินะ แต่คิดถึงน่ะ ขอกอดให้หายเหนื่อยได้ไหมล่ะจ๊ะ" ไบรอันบอก เขาก้มหน้าลงมาดมผมหอมๆของเอวี่ฟ่อดๆ เขาชื่นใจอย่างกับได้ดมยาดมยังไงยังงั้น "ทำไมหายเหนื่อยได้ล่ะคะ" เอวี่ถาม หน้าของเธอโดนอกร้อนๆของพ่อเลี้ยงขนาบจนร้อนผ่าวไปหมดแล้ว "กลิ่นตัวของหนูทำให้หายเหนื่อยมั้ง กลิ่นหอมๆแบบนี้ทำให้สดชื่นยังไงไม่รู้สิ" ไบรอันตอบ ฟ่อด! ๆ ๆ พ่อเลี้ยงสุดหล่อก้มหอมกระหม่อมของเอวี่และกอดร่างของเธอเขย่าเบาๆ เขาฟัดเหวี่ยงเธอจนใจเต้นตูมๆราวกับลูกระเบิด หน้าอกเต้าน้อยๆของเอวี่บดเข้ากับมัดกล้ามที่แข็งๆของหน้าอกพ่อเลี้ยง หัวนมของเธอเสียวซี๊ดเมื่อโดนกอดรัดแบบเขย่าตัวรูดหน้าอกไปมา "อึ๋ยยย! หนูต้องไปเรียนนะคะ" เอวี่ร้องบอกเมื่อเธอหายใจไม่ออก "อ่ะ เดี๋ยววันนี้ไปส่งเอง" ไบรอันบอกแล้วปล่อยให้เอวี่ลุกไปเข้าห้องน้ำ "เราเป็นอะไรของเรานะ" เอวี่บ่นขณะถอดชุดนอนออก หืม! ตายแล้ว! เธออุทานตกใจเมื่อเห็นน้ำใสๆเลอะเต็มหว่างขาของตัวเอง น้ำของเธอเหนียวเหนอะเลอะติดกางเกงในตัวน้อยด้วย มันเยิ้มไปเต็มร่องสาวแดงๆของเธอจนไหลอาบง่ามขาขาวๆเป็นมันแผล็บ