ฉันที่กำลังมึนงงอยู่ ก็ถูกพี่โลกันต์จับจูงมายังสวนหลังบ้าน ก่อนจะตื่นตะลึงอีกครั้ง เมื่อภายในสวนหลังบ้านธรรมดาตอนนี้ประดับประดาไปได้ด้วย ไฟห้อยระย้ามีดอกไม้ประดับเป็นซุ้มเป็นแนวทาง ก่อนฉันจะหันรีหันขวาก็ไม่เห็นพี่โลกันต์อยู่ข้างฉันแล้ว
" พี่โลกันต์คะ!!!"
ฉันตะโกนเรียก เมื่อไม่เห็นแม้เงาของพี่เขา ฉันจึงตัดสินใจเดินตามแสงไฟ บริเวณทางเท้า ก่อนจะลอดซุ้มเล็กๆ ก็พบกับรูปถ่ายของฉันกับพี่โลกันต์ ในทุกช่วงเวลาที่คบกัน ห้อยประดับประดาเรียงรายอย่างสวยงาม
ก่อนจะเหลือบไปเห็นโต๊ะ ที่วางชุดอุปกรณ์ทำแผลที่ฉันเคยทำให้กับพี่เขาในวันแรกที่เจอกัน เมื่อเดินถัดไปอีก ก็เห็นหมวกกันน็อคสีชมพูที่วางประดับไว้ เดินถัดไปยังโต๊ะอีกตัวก็เป็นตั๋วหนังที่เราสองคนดูด้วยกัน รวมทั้งรองเท้าคู่ที่เราใส่ด้วยกัน ก่อนจะทอดสายตามองยาวไปตามทาง ก็เห็นข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ฉันกับพี่โลกันต์ทำร่วมกัน ในช่วงตลอดเวลาที่คบกันจนสุดส
