ฉันที่ได้แช่น้ำก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นและลุกเดินออกจากห้องน้ำได้เองถึงแม้จะรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้เพราะปวดหัวและร้อนภายในร่างกายแถมยังเจ็บแสบที่น้องสาวแต่ฉันก็ยังพอทนไหวอยู่ก่อนจะเหลือบไปเห็นชุดนักศึกษาของฉันที่คิดว่าพี่โลกันต์คงเอาวางไว้ให้อยู่บนเตียงจึงหยิบมาสวมใส่ทันทีเพราะวันนี้ฉันมีเรียนบ่ายและต้องเข้าประชุมเชียร์โดยที่พี่เฮดว๊ากเตือนว่าห้ามสายห้ามหยุดเด็ดขาดไม่งั้นจะถูกลงโทษทั้งหมด
เมื่อเดินออกมาก็เห็นพี่โลกันต์อยู่ในชุดนักศึกษาเรียบร้อยแล้วเหมือนกันโดยที่พี่เขากำลังง่วนอยู่กับการจัดของกินอยู่บนโต๊ะฉันจึงเดินเข้าไปสวมกอดเอวของพี่เขาจากด้านหลังทันที
"เดินไหวหรอพี่บอกเราว่ายังไงถ้าจะออกจากห้องน้ำให้เรียกพี่ไงทำไมดื้อจังนะ"โลกันต์หันหน้าไปมองตัวเล็กโดยที่มือยังคงหยิบช้อนส้อมเตรียมอาหารวางให้น้อง
"ไหวสิคะหื้มมหอมจังเลยพี่ซื้ออะไรหรอมาคะ"
"ราเม็งของโปรดเรา"
"อืออพี่น่ารักอีกแล้วนะจะท
