กูเจอแล้วมึงพี่เมฆเป็นพี่รหัสกูจริงๆด้วย"
ฉันพูดขึ้นกับพวกเพื่อนด้วยความดีใจก่อนจะอวดสมุดโชว์ลายเซ็นให้กับพวกมันดูหลังจากเดินมาถึงโต๊ะ
"กูบอกมึงแล้วว่าใช่พี่เขาชัวร์ไม่เชื่อกูแล้วนี่มึงจะกินข้าวไหมวันนี้อาจารย์ปูนยกคลาสช่วงบ่ายแถมวันนี้ไม่เข้ารับน้องด้วย"
เบลเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับหันไปมองหน้าสายไหม
"อืมกูโทรหาพี่โลกันต์ดีกว่า"
ฉันเอ่ยตอบยังไม่ทันจะได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรก็มีคนมายืนที่โต๊ะฉันและเอ่ยขึ้น
" สายไหมขอเราคุยด้วยหน่อยได้ไหม"
กุ้งนางเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองหน้าฉันด้วยสายตาอย่างเป็นมิตร
" อือนั่งสิมีอะไรหรือเปล่า " ฉันเงยหน้ามองพร้อมกับตอบกลับในทันที
"เอ่อขอเราคุยกับสายไหมสองคนได้ไหมเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ"
"แล้วทำไมคุยตรงนี้ไม่ได้ล่ะจะความลับอะไรขนาดนั้น"เบลพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังกุ้งนางอย่างจับผิด
"ถ้าวันนี้สายไหมยังไม่สะดวกไว้วันหลังก็ได้นะเราไม่รีบ "กุ้งนางรู้สึกประหม่าเมื่อ
