โดจินที่รัก ตอน5
1003 คำ
นายแพทย์ทรงพลกลืนน้ำลายลงคอ มองกลีบอวบอูมปิดสนิทของหญิงสาว เธอเดินไปที่ตู้เย็นสองประตู เปิดน้ำดื่มออกมาวางให้เขาพร้อมแก้วน้ำ เธอเดินไปเดินมาแบบไม่ได้ระวังตัว เสื้อกล้ามสีขาวปิดหัวนมรางๆ เห็นหัวนมสีชมพู เต้าใหญ่กระเพื่อมไหวล้นทะลักออกมาด้านข้าง ใต้ชายเสื้อกล้ามสีขาวนั้นเขารู้ดีว่ามันไร้ชั้นใน กลีบเนื้ออวบขาวนวลอมชมพูไร้ขน น่าเลียให้ลอยคาลิ้น
ทรงพลคิดดีกับเธอไม่ได้จริงๆ มีอย่างที่ไหน ผู้หญิงอะไรกล้าเปิดประตูรับแขกทั้งที่สวมเสื้อผ้าล่อแหลมแบบนี้
หรือว่าเธอตั้งใจ? เขาได้แต่คิดซ้ำไปซ้ำมา
อามิวางขวดน้ำพร้อมแก้วน้ำไว้ตรงหน้าเขา เธอยิ้มให้ จังหวะที่เธอก้มวางขวดน้ำเขาเห็นนมสองเต้าใหญ่ เห็นหัวนมเธอตอนเธอก้มวางของที่โต๊ะ
"ผมชื่อทรงพล เป็นหมออยู่โรงพยาบาลเดียวกับไอ้เหนือ"
"ชื่ออามิค่ะ" เธอยิ้มให้
หมอพลขมวดคิ้ว นี่ไอ้ดาวเหนือมันหาเมียชื่อเหมือนนางเอกการ์ตูนโดจินเล่มโปรด หรือให้เมียเปลี่ยนชื่อไปเหมือนนางเอกการ์ตูนกันแน่
"ครับ มาอยู่กับไอ้เหนือนานแล้วเหรอ ผมเป็นเพื่อนรักของมัน"
"เพิ่งมาเมื่อคืน" เธอตอบ
"รู้จักกันมานานรึยัง"
"นานค่ะ"
หมอพลมองขาเรียวยาวของเธอ อามิสวมเพียงเสื้อกล้ามสีขาวกับถุงเท้าสีขาวสั้นเท่าข้อเท้า ท่อนเอ็นเขาแข็งขึ้นมาจนเป็นรูปรอยท่อนลำใต้กางเกง เขาคิดภาพเธอก้มลง มองเธอจากด้านหลัง ก้นขาวงอนกระดกขึ้นโชว์กลีบเนื้อน่ายัดดุ้น
"บ้านคุณอยู่ที่ไหน" เขาเปิดขวดน้ำดื่มขึ้นดื่ม
เธอไม่ตอบเธอหัวเราะ แล้วเดินไปหยิบหนังสือการ์ตูนบนโต๊ะขึ้นมา
"อยู่ในนี้" เธอโบกหนังสือการ์ตูนเรื่อง Super maid ในมือไปมา
ทรงพลเม้มปาก กำลังใช้ความคิดบางอย่าง เขาปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ไหนขอผมดูบ้านคุณหน่อย" เขาพูดยิ้มๆ
อามิเอาหนังสือการ์ตูนมาให้เขาดู เขาพลิกหน้าหนังสือการ์ตูนทุกหน้า เฉพาะหน้าที่มีนางเอกแหกขาถูกเด้าเอ็นเข้าร่องอย่างรุนแรง ถูกเจ้านายยัดดุ้นทุกวันๆ หนังสือการ์ตูนเล่มนี้เป็นหนังสือการ์ตูนโดจินหื่นของไอ้ดาวเหนือ เขาเคยเห็นแต่ไม่เคยเปิดดู ทรงพลขมวดคิ้ว ทุกหน้าที่ต้องมีภาพวาดนางเอก มีเพียงรอยรูปร่างเป็นตัวคนแต่ไม่มีภาพนางเอกในนั้น ทุกหน้าที่มีนางเอกการ์ตูน มันกลายเป็นว่างเปล่า
หมอพลขมวดคิ้วสงสัยภาพนางเอกที่หายไปจากหน้าการ์ตูนโดจิน
"แล้วออกมาจากในนี้ได้ไง" ทรงพลกำลังคิดว่าตัวเองบ้า
"รดน้ำ"
"น้ำอะไร"
"น้ำสีขาวที่อยู่ในนี้" เธอเอื้อมมือมาจับดุ้นของหมอพลใต้กางเกง
"รดไปตรงไหน"
"ตรงหน้าหนังสือ"
เขาคิดว่าเมียเพื่อนก็ท่าจะบ้า ทรงพลมองพิจารณาสาวสวยตรงหน้า เธอหน้าตาสะสวย ผิวเนียนละเอียดเหมือนไม่ใช่ผิวคน ผิวเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบชั้นดี สัดส่วนหน้าอก เอว สะโพก มันสวยล้ำเหนือจินตนาการ เรียกว่าสวยเกินคน
"รู้มั้ยเอามือมาจับของคนอื่นมันน่าเกลียด"
"ขอโทษค่ะ"
"ขอโทษก็ต้องได้รับโทษ" เขายิ้ม
"จะรอเจ้านายอีกนานมั้ยคะ อามิไม่มีโทรศัพท์"
"ถ้าคุณออกมาจากหนังสือนี่จริง คุณทำไมต้องอยู่กับไอ้ดาวเหนือ อยู่กับคนอื่นได้มั้ย"
"ได้ค่ะ"
"ยังไง"
"ไม่บอก" อามิยิ้ม
หมอทรงพลเห็นเต้านมเธอทะลักออกมาข้างหนึ่ง เขาอดใจไม่ไหวแล้วตอนนี้ ยิ่งเธอบอกว่าเธอออกมาจากการ์ตูน เขาอยากลิ้มลองความบ้า หรือฝันกลางวันแบบนี้เหลือเกิน
"มีหน้าที่อะไร" เขาถาม
"ให้เจ้านายเอา"
"ตอนนี้เจ้านายไม่อยู่ ให้เพื่อนเจ้านายทำแทนได้มั้ย"
"ไม่ได้ค่ะ อามิเป็นของเจ้านายคนเดียว"
เขาพลิกดูหนังสือการ์ตูนในมือทั้งเล่ม ในภาพส่วนที่หายไปเป็นภาพนางเอกกับเจ้านายทั้งนั้น เธอไม่เคยลองกับคนอื่น
"ลองกับคนอื่นดูสิ จะลืมเจ้านายเก่าไปเลย"
"ไม่ค่ะ ไม่ได้" อามิพูดตามจิตสำนึก เธอออกมารับใช้เจ้านายคนเดียวเท่านั้น
หมอพลมองเธอด้วยสายตาวาววับ ดึงอามิมานั่งบนตัก ถลกเสื้อเธอขึ้น หันหน้าสาวสวยนั่งคร่อมทับบนตัก
จ๊วบๆๆ แผล่บ ซู้ดดดด เขาดูดนมเธออย่างเมามัน สองมือขยำเต้านมเธอ สาวน้อยอามิดิ้นพล่านเมื่อถูกบีบนมสองเต้า ปากเขาตวัดดูดบนหัวนมอย่างตะกละ
หมอพลปลดกางเกงของตัวเอง ดึงกางเกงลงพ้นช่วงสะโพก ล้วงมือขยี้ติ่งเสียวของอามิ ทรงพลสอดนิ้วเข้าไปในร่องรัดแน่น ขยับข้อมือกระแทกรัวยิบ น้ำร่านเธอแตกออกมาเต็มมือเขา
"อ๊าาา อิ๊ อร๊ายย" เธอเสียวจนร่างกระตุก เสร็จคานิ้วเพื่อนรักของเจ้านาย
ทรงพลงัดลำเอ็นหัวบานหยักออกจากบ็อกเซอร์ขยับข้อมือขึ้นลงชักรูดหนังหุ้มปลายหัวเห็ดออก เอ็นใหญ่หัวบานฉ่ำน้ำเหนียวใสจ่ออยู่หน้ารูสวาทของเธอ ทรงพลใช้สองมือรวบเอวอามิขึ้น แล้วกดสะโพกเธอกลืนท่อนเอ็นเข้าไปจนมิด
"อาาาาาห์ โคตรเสียว รูแน่นมาก ยังตอดอยู่เลย"
"อ๊ะ ไม่เอาไม่"
อามิดิ้นอยู่บนท่อนเอ็นใหญ่ ท่อนเอ็นเสียบคารูเธอ ยิ่งดิ้นเธอยิ่งเสียว ดิ้นไปพักหนึ่งสาวน้อยก็ตัวอ่อนยวบ รูร่องกลางกายเริ่มเสียวซ่าน เธอเลียบนริมฝีปาก จากดิ้นขลุกขลักเธอเปลี่ยนเป็นโยกท่อนเอ็นของชายแปลกหน้า
"อยากมีเจ้านายสองคนมั้ยอามิ อาาาห์ ซี๊ดส์"
หมอพลกระซิบแหบกระเส่า ขยับท่อนเอ็นเสียบลึกสุดความยาว......
- ผู้เขียน
