วันนี้เรนุกาสวมเสื้อยืดลายการ์ตูนน่ารักและสวมกางเกงผ้าพลิ้ว เด็กสาวท่าทางเรียบร้อยอย่างผ้าพับสวมแว่นหนาเหมือนเด็กเรียนอย่างเช่นทุกครั้งที่เขาพบหล่อนเวลามาที่บ้าน ทว่าสำหรับสมบัติแล้วตั้งแต่วันนั้นทำให้เขาเก็บเรื่องราวและภาพของเด็กวัยเอ๊าะที่ลักษณะท่าทางของหล่อนภายนอกเป็นเด็กขยันเรียนเรียบร้อยไม่นอกลู่นอกทางแต่ที่แท้ก็แอบซ่อนความร้อนร่านเอาไว้ไปคิดนึกและฝันถึง เขาอัดอั้นตัวเองและอยากปลดปล่อย หันไปหาเมียตัวเอง นลินดารึก็ไม่ค่อยสบาย ยิ่งหลัง ๆ มีอาการปวดเมื่อยทำให้อารมณ์วาบหวามหดหายไปซะอย่างนั้น เขาได้แต่เก็บความคิดที่ไม่ปกติกับเพื่อนลูกสาวไว้และยิ้มให้เรนุกา
“ว่าไง...นี่คงมาหานะโมสินะ เขาไม่อยู่ ออกไปข้างนอก เห็นว่าหมอฟันนัดอีกรอบ แล้วนี่หนูเรมาจากไหนกันล่ะเนี่ย เมื่อกี๊พ่อออกมาไม่เห็น”
“อ๋อ...เรมาไม่เจอนะโมก็เลยเดินไปดูหลังบ้านเห็นแม่นั่งนวดขาอยู่ในสวนข้างหลังเลยไปช่วยนวดให้คุณแม่ของนะโมน
