"แล้วพี่รุตล่ะลูก" คุณหญิงแม้นวาดเอ่ยถามถึงบุตรชาย
"น่าจะยังไม่ตื่นค่ะ เพราะตอนพลอยออกมาก็ยังหลับอยู่" พิมพ์พลอยเอ่ยตามความจริงที่เห็น
"นินทาอะไรผมอยู่ครับคุณแม่" ศรุตเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่เขาเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามพิมพ์พลอย
"ใครเขาไปนินทาอะไรแก แม่กำลังคุยกับหนูพลอยอยู่ แกมาก็ดีแล้ว เตรียมตัวไปฮันนีมูนที่มัลดีฟส์พรุ่งนี้นะ แม่ให้เลขาจองตั๋วให้แล้ว" คุณหญิงแม้นวาดเอ่ยออกมาอย่างสุขใจ
"ดีเลยครับแม่ ผมกำลังอยากพักผ่อน จริงมั้ยครับคุณภรรยา" ศรุตหันมายิ้มเย้าพิมพ์พลอย หญิงสาวจึงเสก้มลงมองที่จานข้าว
ปฎิกิริยาของทั้งสองอยู่ในสายตาของคุณหญิงแม้นวาดอยู่ตลอด นั่นทำให้เธอรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เพราะบุตรชายของเธอไม่ได้แสดงความรังเกียจต่อสะใภ้หมาดๆ ของเธอ แถมยังมีการกระเซ้าเย้าแหย่พิมพ์พลอยอีก แบบนี้น่าจะเป็นสัญญาณที่ดีสำหรับเธอ บางทีเธออาจจะได้อุ้มหลานเร็วๆ นี้ก็เป็นไปได้
หลังจากรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้ว พิมพ์พลอยก็ขอตัวขึ้นไปจัดเตรียมสิ่งของที่จะไปมัลดีฟส์ พร้อมทั้งโทรไปลางานตามที่คุณหญิงแม้นวาดสั่ง
เธอทำทุกอย่างด้วยความอึดอัด เธอไม่น่าตอบตกลงแต่งงานตั้งแต่แรกเลย ตอนนี้เรื่องทุกอย่างมันดูยุ่งเหยิงไปหมด แล้วแบบนี้เธอจะถอนตัวออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร เพราะยิ่งอยู่กับเขาก็เหมือนยิ่งผูกปมปัญหาให้มันแก้ยากขึ้นไปอีก
ระหว่างที่กำลังจัดกระเป๋าอยู่ ศรุตก็เดินเข้ามาด้านหลังของหญิงสาว ก่อนจะโอบกอดที่เอวบาง พลางเลื่อนมือขึ้นมาที่อกตูมเต่งที่อยู่ใต้บราเซียตัวสวย
"คุณจะไม่ให้ฉันพักเลยหรือไง" พิมพ์พลอยเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ แค่เมื่อคืนทั้งคืนเธอก็แทบจะไม่ได้นอนแล้ว
"ก็เธอมันน่ากินนี่นา ใครมันจะอดใจไหว" ศรุตไม่พูดเปล่ามือหนวดปลาหมึกของเขาจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าของเธอออกอย่างช่ำชอง ก่อนจะถอดมันออกเหลือเพียงบราเซียตัวจิ๋ว
พิมพ์พลอยได้ที่ถอนหายใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิด เขาหื่นไม่เลือกที่จริงๆ ทั้งที่เมื่อคืนเขาก็สำรวจทุกซอกทุกมุมในตัวเธอ จนไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แต่นี่เพียงแค่ช่วงเช้า เขาก็อยากทำรักกับเธออีกครั้ง ไม่อยากจะคิดเลยว่าช่วงที่ไปฮันนีมูนเธอจะต้องรับศึกหนักแค่ไหน
มือเรียวของศรุตซุกไซร้เข้าไปในบราเซียตัวสวย ก่อนจะเคล้นคลึงที่อกชูชันอย่างพอใจ เขากำลังหลงเสน่ห์เจ้าสาวจำเป็นของเขา เธอหอมหวานเสียจนเขาไม่อาจหยุดตวามต้องการในตัวเขาได้
ก่อนที่มืออีกข้างของเขาจะปดตะขอ และรูดซิบกระโปรงยีนส์ลงไปกองที่ปลายเท้า