“อยากให้แม่ไปมั้ยล่ะ” คุณพิมพ์ลักษณ์เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม นางเข้าใจไปว่าบุตรสาวยังเก้อเขินกับสิ่งที่ตนเองทำอยู่ ก็เลยไม่กล้าพอที่จะไปหาน้องสาวเพียงลำพัง งานนี้การจะให้บุตรสาวสองคนลืมเรื่องบาดหมางแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ เห็นทีต้องอาศัยแม่อย่างคุณพิมลักษณ์ให้มาเป็นกาวใจแล้วล่ะ
“อยากค่ะ บอกตรงๆ ว่ายังเข้าหน้ายัยพลอยไม่สนิทเท่าไหร่” พิมพ์ใจเอ่ยออกมาด้วยท่าทางเขินๆ แต่ความจริงแล้ว ทุกอย่างคือการละครของเธอเอง การละครที่เธอกำลังสร้างภาพพจน์ดีๆ ขึ้นมา เพื่อทุกคนจะได้ไม่ต้องระแวงที่อยู่ดีๆ เธอก็มาทำตัวดีกับน้องสาวของตนเอง ยิ่งมารดาของเธอตอนนี้ บอกตรงๆ เลยว่าเชื่อสนิทใจอย่างแน่นอน
“งั้นก็ได้ เดี๋ยวแม่ไปเป็นเพื่อน การเริ่มต้นใหม่มันดีเสมอ” คุณพิมพ์ลักษณ์กอดร่างบางของบุตรสาวไว้ด้วยความรักและความสงสาร ถ้าบุตรสาวไม่ตัดสินใจผิด คงจะไม่มีชีวิตแบบนี้หรอกนะ ไม่เป็นไร ทุกอย่างสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ไม่
