“พลอยอาจจะไม่อยากให้คุณเครียดหรือไม่สบายใจก็ได้ค่ะ เขาถึงพยายามทำทุกอย่างให้มันปกติที่สุด แต่เวลาที่พลอยเป็นตัวของตัวเองเท่านั้นแหล่ะ พลอยก็จะเหม่อบ่อยมาก เหม่อจนฉันกลัวว่าน้องจะทำร้ายตัวเอง เพราะอยากตามไปอยู่กับลูก” พิมพ์ใจพยายามสร้างเรื่องให้หนักๆ เพื่อถ่วงเวลาให้เขาสนทนากับเธอนานๆ ยาจะได้ออกฤทธิ์ แล้วแผนการที่เธอเตรียมมานานมาก จะได้จบลงเสียที
“ก็อาจจะจริงคุณอย่างที่คุณพูด คนอย่างพลอยเป็นห่วงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ” ศรุตรู้จักนิสัยของภรรยาของตนเองเป็นอย่างดี เหมือนตอนที่เธอจะเสียสละเขาคืนให้กับพิมพ์ใจ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องแบบนั้นเลยสักนิด
“เราต้องพาน้องไปหาหมอค่ะ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป” พิมพ์ใจเอ่ยออกมาด้วยท่าทางที่เป็นห่วงน้องสาวสุดหัวใจ ในขณะที่ศรุตนั้นอยู่ดีๆ ก็รู้สึกง่วงขึ้นมา แล้วก็รู้สึกหนักที่หนังตาเป็นอย่างมาก
“ก็ได้ครับ แต่ว่าตอนนี้ผมขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนน
