เช้าวันต่อมา...
ผมรีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะออกมาเจอไอเดีย เธอกำลังยืนทำอาหารเช้าอยู่ผมก็เลยรีบเดินไปกอดเธอจากทางด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอซ้ายขวาด้วยความคิดถึงเพราะเมื่อคืนเราไม่ได้นอนกอดกันเลย
"คิดถึงที่รักจังที่รักคิดถึงเค้ามั้ย" เธอยื่นชามข้าวต้มมาให้ผมแทนคำตอบ
"อาหารเสร็จแล้วยกไปสิ"
"ครับ"
เรานั่งทานอาหารเช้าด้วยกันด้วยความเงียบจนผมต้องเป็นฝ่ายพูดก่อน
"ที่รักโกรธอะไรเค้าหรือเปล่า"
"เปล่าไม่ได้โกรธ"
"แล้วทำไมเมื่อคืนไปนอนห้องเล็กล่ะ"
"ก็คิดว่าจะต้องได้นอนคนเดียวก็เลยมานอนห้องเล็กดีกว่า"
"หมายความว่าไง"
"ก็คิดว่าจะไม่กลับมาไงคิดว่าจะไปนอนเฝ้าเพื่อน"
"บ้าหรือเปล่าใครจะไปนอนเฝ้าขนาดไอ้ซีป่วยเค้ายังไม่เคยไปนอนเฝ้าเลย"
"ใครจะไปรู้ เพราะครั้งนี้เป็นเพื่อนผู้หญิงด้วยสวยด้วยไม่ใช่เหรอ"
"ชักจะไปกันใหญ่แล้วที่รัก"
"อิ่มแล้วจะรีบไปทำงานขอตัวก่อนนะ"
"ไอเดียมาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน" ผมรั้
