นักรบ...
" ฮึก ฮึก ขอบคุณนะคะ ถ้าน้าอนงค์มีอะไรให้เดียช่วยบอกเดียมาได้เลยนะคะเดียยินดีและเต็มใจช่วยค่ะ"
"น้าขอแค่อย่างเดียวเท่านั้นแล่ะลูก"
"ขออะไรคะน้าบอกเดียมาได้เลยค่ะ"
"ขอให้หนูรับรักลูกชายน้าสักทีจะได้มั้ย" ผมสะตั้นไปเหมือนกันกับคำขอของแม่ผมไม่คิดว่าแม่จะขอเรื่องนี้ยอมรับว่าผมทำอะไรไม่ถูกเลยทั้งเขินทั้งอาย
"คะ??" ไอเดียยังทำหน้างง แล้วหันมาทางผมผมทำได้แค่ยิ้มกลับไปอย่างเดียวเพราะพูดอะไรไม่ออก
"ลูกชายน้าโทรมาบ่นให้น้าฟังแทบจะทุกวันว่าเดียใจแข็งไม่ยอมเป็นแฟนด้วยซักที"
"แม่พอแล้วผมอายเป็นนะ" ผมพูดเข้าไปในสาย
"5555ไม่ต้องอายหรอกลูก แม่ยังไม่อายเลย ว่าไงจ้ะเดียจะยอมเป็นแฟนลูกชายน้าได้หรือยังเอ่ย น้าการันตีได้เลยนะว่าลูกชายน้าตอนนี้เป็นคนดีแล้ว" แปลว่าเมื่อก่อนผมไม่ดีสินะ ผมอยากถามแม่แต่ไม่กล้าเพราะอยู่ต่อหน้าไอเดีย
"เอ่อ..คือว่าเดีย"
"แม่อย่าไปกดดันเดียสิครับ" ผมเห็นเธอเหมือนกำลั
