เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง...
“ยังไม่เจอเลยครับนาย” มือขวาคนสนิทอย่างแซคก้มหัวให้เจ้านายที่ยืนหันหลังให้ ตลอดเวลาทั้งวันตั้งแต่มาเฟียหนุ่มกลับมาถึงเขาก็ให้คนของเขาออกตามหาคู่หมั้นสาวอย่างไม่ลดละ แต่ก็ยังไม่มีใครตามหาเจอ
“หาต่อไป” น้ำเสียงทุ้มเยือกเย็นเอ่ยกลับมาพร้อมแววตาที่หันออกไปมองนอกหน้าต่าง
“ครับนาย” แม้แซคจะไม่เห็นหน้าเจ้านายของเขาชัด ๆ แต่ก็พอจะสังเกตเห็นว่าดวงตาของเขาช้ำแดงคล้ายคนที่ร้องไห้เสียใจหนัก ๆ มา ต่อให้ปกปิดด้วยท่าทางราบเรียบเย็นชาแต่น้ำเสียงที่หม่นใจแบบนั้นกลับแสดงให้เห็นว่าภายในของเขากำลังอยู่ในช่วงยากลำบาก
หลังจากแซคออกไปแล้ว เอเดนก็คว้าบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบทันทีเพื่อประคองอารมณ์ที่ไม่คงที่ของเขา กลิ่นไอของมันช่วยให้เขายังยืนอยู่ได้แม้รู้สึกว่าแทบจะยืนไม่ไหว ตลอดเวลาทั้งวันเขาไม่พูดอะไรออกมาอีกแม้แต่น้อยเพราะเธอคนนั้นที่เขามักจะพูดคุยด้วยไม่อยู่แล้ว
เขาพยายามอย่างหนักในกา
