กริ๊งงง~ กริ๊งงง~
เสียงเรียกเข้าดังอยู่ใกล้หูของหญิงสาวที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา นับดาวค่อย ๆ หยีตาเล็กน้อยจนเริ่มรู้สึกตัว มือเรียวควานหามือถือแล้วกดรับเสียงอู้อี้
“ฮัลโหล...อื้ม...ใครน่ะ”
‘ดาว เธอเตรียมตัวยัง’ เสียงปลายสายเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเกรซเพื่อนสาวคนสนิท
“เตรียมตัวไปไหนเหรอ”
“ไปงานวันเกิดรุ่นพี่กับฉันคืนนี้ไง”
“...” นับดาวเริ่มฟื้นสติครบเต็มร้อยเมื่อได้ยินประโยคของเพื่อน ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะลุกหยัดกายบางขึ้นนั่งบนที่นอน มือเรียวลูบหน้าไปมาเล็กน้อยพร้อมหันไปมองเวลาในนาฬิกาข้อมือที่วางอยู่หัวเตียง
บ้าจริงนี่มันเย็นมากแล้ว เธอหลับยาวอะไรนานขนาดนี้กันเนี่ยนับดาว แต่เมื่อคิด ๆ ดูแล้วคงเป็นเพราะว่าเมื่อคืนที่ดาดฟ้า เธอกับเอเดนซัดกันนัวไปหลายรอบ ทำให้เธอเพลียหนักขนาดนอนหลับเป็นตายขนาดนี้
‘ดาว ๆ ฟังฉันอยู่หรือเปล่า’
“อ่า...ฟังอยู่ ๆ” นับดาวเรียกสติตัวเองให้กลับมาที่คู่
