"เฮ้อ~ กินยาไหม"
ถึงแม้จะรู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่ชาร์มก็ยังเลือกที่จะถามอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงเป็นใย
"ไม่เอาครับ แค่ได้นอนข้างพี่ชาร์มผมก็หายแล้ว"
ไม่เพียงแค่พูดแต่เรนยังแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวกับเธออีก ทำเอาชาร์มถึงกับถลึงตามองปรามอีกฝ่ายไว้
"จะทำอะไรเนี่ย ผ้าห่มของนายก็มี" เธอพูดเสียงดุอย่างเบาๆ เพราะกลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน
"ห่มผืนเดี๋ยวกันจะได้อุ่น" นอกจากจะไม่ขยับออกแล้วเขายังซุกไปแนบชิดคนข้างมากขึ้น แล้วยังเอามือสอดเข้าด้านหลังคนตัวเล็กดึงมาแนบชิดข้างกายจนแทบจะไม่มีช่องว่าง
"จะทำอะไรก็ทำเลย" พอเห็นว่าคงห้ามไม่ได้แล้วชาร์มก็พูดตอบด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"จริงเหรอครับ"
พอคนเจ้าเหรอที่ได้ยินคำอนุญาตของอีกฝ่ายก็ยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์ทันที ก่อนจะใช้มือคว้าไปที่หน้าอกนุ่มใหญ่เต็มไม้เต็มมือเล่นเอาคนที่ถูกจับนมเบิกตาขึ้นกว้างอย่างตกใจ
"กะ! อุ๊บ!!"
ชาร์มที่รู้ตัวว่าตัวเองกำลัง
