ฟางหลีม่านที่อยู่หลังฉากกั้นตกใจเมื่อรู้ว่าท่านอ๋องใช้กริชของนาง ท่านอ๋องขอยืมกริชของนางไปดูเมื่อคืนก่อนจะเข้านอนและยังมิได้คืนให้ คิดไม่ถึงว่าวันนี้มันจะเป็นอาวุธที่ปลิดชีพขององค์ชายต่างเมือง
“จับพวกมันทั้งหมดเอาไว้!”
“พ่ะย่ะค่ะ!”
“ท่านอ๋อง พระองค์สังหารองค์ชายสามเช่นนี้การเจรจาที่เหลือจะทำเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”
ทหารของซีเป่ยถูกจับจนหมด ขุนนางที่เหลือต่างลุกถอยจากตัวขององค์ชายสามที่กระอักเลือดและหันมามองพักตร์ที่โหดเหี้ยมของท่านอ๋องกระหายเลือดตรงหน้าอีกครั้ง
“เจ้า… ผิดคำพูด”
“ข้าไม่ได้ทำอะไรที่ผิดต่อซีเป่ย อีกอย่างข้าไม่ควรเสียเวลากับเจ้าด้วยซ้ำไปเพียงแต่ว่า… พี่ชายของเจ้าขอให้ข้าไว้ชีวิตเจ้าเท่านั้น เจ้าถึงได้หายใจอยู่ได้ถึงตอนนี้ แต่ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่สมควรต้องคุยกันอีก”
“อะไรนะ เจ้า!! กับองค์ชายใหญ่….งั้นหรือ…ฮึก!!”
ลมหายใจเฮือกสุดท้ายมิอาจทำให้องค์ชายสามแห่งซีเป่ยพูดได้จ
