ไร่แสน
พ่อเลี้ยงแสนขับรถเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน เขาเปิดประตูลงจากรถและเดินอ้อมมาเปิดประตูให้รมตี ทว่าหญิงสาวกลับยังคงนั่งนิ่งและกอดลูกแมวไว้ในอ้อมแขน
"ลงมาได้แล้ว" เธอหันไปมองพ่อเลี้ยงแสน รมตีคิดมาตลอดทางว่าตนอาจจะกำลังขอชายหนุ่มมากเกินไป
เพราะการขอเอาแมวเข้ามาอยู่ในบ้านเช่นนี้แน่นอนว่าไม่ได้ขึ้นอยู่กับพ่อเลี้ยงแสนเพียงคนเดียว บางทีคุณแสงศราอาจจะไม่ชอบแมวก็เป็นได้
"แล้วฉันจะต้องเอาแมวไปไว้ที่ไหน?" เธอถามเสียงเบา ทั้งยังรู้สึกหนาวจนเนื้อตัวสั่น
"ก็เลี้ยงไว้ในบ้านนี่แหละ ไหนๆ ก็เอามาแล้วนี่ จะให้เอาไปเลี้ยงไว้ที่ไหน" เขาพูดเสียงกึ่งประชดเล็กน้อย
"แล้วของใช้แมว ของเล่นแมว อาหารแมวอีกล่ะ ฉันจะต้องไปซื้อของพวกนี้ให้แมวนะ" รมตีรู้ดีเพราะเธอเคยเลี้ยงแมวมาก่อน
"เดี๋ยวฉันให้คมออกไปซื้อให้ จะเอาอะไรก็เขียนใส่กระดาษมาก็แล้วกัน" แสนจ้องมองคนตัวเล็ก จากนั้นเธอจึงยอมก้าวลงจากรถ
เป็นจังหวะที่คุณแส
