เปลวเพลิงลุกโหมขึ้นควันคลุ้งในช่วงเวลาสามทุ่ม ต้นส้มกำลังถูกไฟแผดเผานับสิบต้น เข้มดำเนินการวางเพลิงไร่ส้มของพ่อเลี้ยงแสนไปตามแผนการ
คนงานที่มารออยู่แล้วหลายสิบคนกำลังช่วยกันดับไฟที่กำลังลุกโชน โชคดีที่เปลวไฟไม่ได้ลุกลามไปไกลมากนัก
พ่อเลี้ยงแสนยืนมองไฟที่กำลังเผาไหม้ตรงหน้าด้วยแววตาโกรธแค้น เขากำลังนึกไปถึงค่ำคืนที่บิดาของตนถูกลอบยิง รอยแผลและความเจ็บปวดยังคงรับรู้อยู่ในหัวใจของชายหนุ่ม
"พ่อเลี้ยงครับ ควบคุมไฟได้แล้ว อีกหน่อยตำรวจก็น่าจะมาถึงแล้วครับ แต่ว่าทำไมเหตุการณ์นี้มันถึงเหมือนกับตอนไฟไหม้ไร่ชาของพ่อเลี้ยงชัชชนเลยล่ะครับ?" ศตายุเดินมาคุยกับเจ้านาย
แม้นายเข้มจะไม่ได้เล่าถึงเหตุการณ์ที่ไร่ของพ่อเลี้ยงชัชชน แต่ตอนนี้แสนก็พอจะมองสถานการณ์ออกแล้ว ว่าคนที่สั่งเผาไร่ชาของพ่อเลี้ยงชัชชนก็คือพอเลี้ยงผันนั่นเอง
"ไอ้แสน พอได้ยินข่าวกูก็รีบขับรถมาเลยว่ะ ดีนะที่คุมเพลิงไว้ได้แล้ว ตกลงนี่มันเ
