พ่อเลี้ยงภักดีอยู่กับมนัสวีจนกระทั่งเธอทำแผลเสร็จ หญิงสาวยังคงเอาแต่ทำหน้าบึ้ง เพราะวันนี้อดดูพระอาทิตย์ตกดินตามที่ตั้งใจไว้ "ผมพ่อเลี้ยงภักดีนะ เป็นเพื่อนกับไอ้แสนเจ้าของรีสอร์ตไร่ส้มนี่แหละ คุณชื่ออะไรเหรอ?" เธออ้ำอึ้งเล็กน้อย เพราะไม่ได้อยากรู้จักกับคนแปลกหน้าเลยสักนิด "ชื่อมะนาว ขอบคุณนะที่อุตส่าห์พาฉันมาทำแผล" หญิงสาวพูดขอบคุณไปตามมารยาท แม้ว่าในใจจะกล่าวโทษว่าเป็นเพราะชายหนุ่มลากตนมาทำแผลจึงไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ตกดิน "ไม่ต้องขอบคุณหรอก เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง " ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังนั่งคุยกัน รังสิมันต์ก็เดินกลับมาที่รีสอร์ต เขาตามหามนัสวีไปทั่วแต่ไม่เจอ ทว่าตอนนี้กลับมาเห็นว่าหญิงสาวนั่งคุยกับคนอื่นอยู่จึงรีบเดินตรงเข้ามาหา "น้องมะนาวครับ มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ พี่ตามหาไปทั่วเลย นึกว่าจะได้ไปดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันซะอีก" มนัสวีรีบลุกขึ้นเดินไปหารังสิมันต์ "พี่สิงห์ พอดีเกิดอุ