รังสิมันต์กำลังทอดสายตามองพื้นที่หลายร้อยไร่ซึ่งอยู่ติดกับอีกฝั่งของไร่แสน เขาตั้งใจจะมาขอซื้อที่ดินผืนนี้ตามความต้องการของบิดา และยังเห็นด้วยว่ามันเป็นทำเลที่น่าพึงพอใจในการซื้อขาย เพราะเป็นเพียงไร่ชาที่ไม่ได้มีขนาดใหญ่มากนัก "คุณคงเป็นคุณรังสิมันต์ เห็นคนงานบอกว่าคุณอยากเจอผม มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?" เสียงของเจ้าของไร่ดังขึ้น พ่อเลี้ยงชัชชนยืนกอดอกจ้องมองรังสิมันต์ เพราะรู้ดีว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไร "สวัสดีรับพ่อเลี้ยงชัชชน ใช่ครับผมรังสิมันต์ ผมมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับพ่อเลี้ยง ว่าแต่เราพอจะหาที่นั่งคุยกันได้หรือเปล่าครับ?" "ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องนั่งหรอก เราคงไม่มีอะไรต้องคุยกันนานขนาดนั้น ผมคิดว่าผมรู้ ว่าคุณจะคุยเรื่องอะไร" "งั้นก็ดีครับ ผมจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก พ่อเลี้ยงคงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าผมต้องการจะซื้อที่ดินของพ่อเลี้ยง" "ผมถึงบอกไงครับ ว่าเราไม่จำเป็นต้องนั่งคุยกัน เ