ร่างในชุดคลุมท้อง เดินกรีดกรายมาหาสามีหนุ่ม ซึ่งนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพ์ เพราะขนาดท้องที่ใหญ่ขึ้น ทำให้เดินเหินลำบาก เธอหย่อนตัวนั่งลงข้างอลันช้าๆ โดยมีเขาคอยประคองให้นั่ง
"นอนไม่หลับเหรอ"
"ค่ะ ยิ่งใกล้คลอดยิ่งนอนไม่หลับ มันตื่นเต้นแล้วก็กลัว"
"อยากให้พี่เป็นคนทำคลอดให้ไหม"
"คะ?"
"ถ้ากลัว เดี๋ยวพี่จะเป็นคนทำคลอดให้ญ่าเอง"
"จะใครทำคลอด หนูก็กลัวอยู่ดี คลอดธรรมชาติ คงเจ็บมากน่าดู" แม่เธอเล่าว่า ตอนคลอดเธอและพี่ชายเธอ มันเจ็บแค่ช่วงแรก หลังจากนั้นความเจ็บปวดจะกลายเป็นความเจ็บปวดที่สวยงาม
"ถ้าพี่เจ็บแทนญ่าได้ พี่ก็จะยอมเจ็บ"
"ประเด็น คือ มันเจ็บแทนกันไม่ได้เนี่ยสิ"
"เพื่อลูกของเรา พี่เชื่อว่าหนูทำได้ เมียพี่เก่งที่สุดแล้ว" เขาจูบลงกลางศีรษะของเซญ่าด้วยความรัก ใบหน้าสวยหวานตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวลอย่างเห็นได้ชัด
"ดึกแล้วนะคะ พักงานไว้ก่อนไหม แล้วไปนอน"
"อืม ก็ได้"
อลันดึงตัวเองขึ้
