บรรยากาศภายในห้องที่มีเพียงแสงไฟมืดสลัวรายล้อมเต็มไปด้วยความเงียบของคนที่เอาแต่นั่งมองหน้ากัน ไม่มีใครเอ่ยพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบที่กัดกิน ดวงตาทั้งสี่คู่มองกันและกัน ต่างฝ่ายต่างเดาความคิดกันไม่ได้
ศิวัฒน์แสยะยิ้มใส่ศัตรูหมายเลขหนึ่งอย่างอลัน มือควงแก้วไวน์ชั้นเลิศเล่นใช้สายตามองความสวยงามของ ของเหลวภายในแก้ว ก่อนจะช้อนขึ้นมองศัตรูหมายเลขหนึ่งอีกครั้ง
"ได้ข่าวว่าช่วงนี้มีของเล่นให้ติดเหรอ" ศิวัฒน์เป็นฝ่ายพูดขึ้น หลังจากปล่อยให้ทั้งห้องเงียบอยู่นาน เขาวางแก้วไวน์ในมือลง เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ เขาเอ่ยพูดกับอลันด้วยน้ำเสียงใจเย็น หากแต่แฝงไปด้วยการยั่วโมโหอีกฝ่าย
"...."
"แบ่งให้กูเล่นบ้างได้ไหมวะ"
"หึ ลองมึงใช้แค่ปลายนิ้วมึงแตะคนของกูดูสิ มึงกับกูได้เห็นดีกันแน่"
"แปลกนะ เมื่อก่อนกูส่งคนไปเล่นงานมึงออกจะบ่อย แต่มึงกลับไม่ทำอะไรกูผิดกับเรื่องผู้หญิง กูชักอยากลองแตะของเล่นมึงเข้าแล้วสิ"
