รถม้าจวนจวิ้นอ๋องแล่นมาจอดหน้าจวน บ่าวรับใช้เดินถือร่มมากางให้ผู้เป็นนาย แล้วจวิ้นอ๋องก็อุ้มนางขึ้นไว้แนบอกทั้งห่อผ้าแล้วรีบวิ่งไปที่เรือนนอนของตน เพราะอยู่ใกล้กว่า
เป่ยเป่ยและสาวใช้คนอื่น ๆ ไปจัดเตรียมเสื้อผ้ามาให้นายหญิงที่เรือนของจวิ้นอ๋องโดยไม่พูดอันใด แต่เพียงชั่วครู่ฟ้าก็ผ่าลงมาอย่างหนักอีกครั้ง
เปรี้ยง!! เปรี้ยง!!
เสียงฟ้าผ่าลงที่วังหลวงแต่ดังไปทั่วทั้งเมืองหลวงสร้างความตระหนกตกใจให้กับชาวเมืองราวกับกำลังจะเกิดเหตุอาเพศร้ายแรงขึ้นก็ไม่ปาน
ผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่าง ๆ นานา แต่มีที่หนึ่งกำลังร่วมประชุมกันอย่างลับ ๆ
“จะเริ่มเลยหรือพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีซ่งถามองค์รัชทายาท เพราะหากเดินเกมพลาดแม้แต่นิดเดียว นั่นหมายถึงชีวิตของทุกคนในที่นี้
เหล่าขุนนางที่สนับสนุนองค์รัชทายาทมารวมตัวกัน แล้วก็นั่งประชุมในห้องใต้ดินที่หนึ่ง
“จากนี้อีก 7 วันเป็นเวลาที่ดี หลังจากนี้ไปไม่มีโอกาส
