“เหอะ...ดูเหมือนจะภูมิใจเหลือเกิน ข้าจะคอยดูวันที่เจ้าโดนเตะโด่งออกจากบ้านหลังนี้”
เขาเพียงพบนางช้าไปเท่านั้น หากเขาพบนางก่อนเจ้าบ้านี่ล่ะก็ ไม่มีวันปล่อยให้นางหลุดมือแน่ คนโง่ ๆ แบบเจ้าทึ่มนั่นสมควรที่จะอยู่เพียงผู้เดียว ไม่ควรมีใครอยู่ด้วยหรอก
“กินข้าวได้แล้ว จ้องตากันอีกนานไหม” กู่เทียนมี่ยกถ้วยข้าวมาวางที่โต๊ะ แล้วก็ต้องระอาใจกับการที่บุรุษสองคนจ้องตากันหวานซึ้งเช่นนี้
“ชิ้นนี้ของข้า” เมื่อจับตะเกียบได้ก็ทะเลาะกันแย่งชิ้นหมูอีก นางเหนื่อยจริง ๆ บอกเลยว่าอยากจับสองคนนี่มัดแล้วใส่รถม้าส่งกลับเมืองหลวงไป ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมานางคิดว่าสงบสุขดีแล้ว แต่เมื่อเขาสองคนมาวุ่นวาย ความสงบสุขของนางก็หายไป
นี่แค่เพียงสองวัน นางก็รู้สึกว่าต้องใช้พลังงานมากมายนักกว่าจะกำราบให้อยู่หมัดทั้งคู่ หากขืนนานกว่านี้มีหวังนางจะบ้าตายก่อน
“พวกท่านกินอิ่มแล้วก็ไปนอนด้วยกัน”
“ข้าไม่นอนกับผู้ชาย ข้าจะนอ
