คิดถึงเมื่อพบนางครั้งแรกก็หมู่บ้านกงซี และคราวนี้เขาก็จะไปแต่งงานกับนางที่นั่น แต่เหมือนว่าเขาจะไม่ได้มาคนเดียวเพราะว่ามีบุรุษคุ้นเคยตามมาอีกคน
“เจ้าจะไปไหนท่านกั๋วกง”
“เจ้าไปที่ใดข้าก็ไปนั่น” ไฉ่เฉินไม่สนใจ ทั้งยักคิ้วให้ยามนี้จวิ้นอ๋องไม่มียศตำแหน่งแล้ว เขาย่อมมีสิทธิ์เป็นคู่แข่งได้เช่นกัน
“เจ้าห้ามตามข้า”
“ข้าจะตาม!”
สองบุรุษองอาจเข่นเคี้ยวใส่กัน แล้วก็สะบัดหน้าไปคนละทาง แต่ว่าทั้งคู่ก็ตามติดยิ่งกว่าฝาแฝด หงจื่อนั้นรำคาญเขายิ่งนักกว่าจะถึงชายแดนได้
เขาควบม้าตรงไปยังหมู่บ้านกงซี จากข่าวที่ได้ยินจากพ่อค้าเร่ว่ามีร้านซาลาเปาเปิดรสชาติดี ชื่อร้านกู่เทียนมี่ ทำเอาหงจื่อใจเต้นระส่ำ มีนางคนเดียวเท่านั้นไม่มีใครที่ใช้ชื่อนี้เป็นแน่
ม้าของสองบุรุษหนุ่มรูปงามควบไปเคียงกันราวจะแข่งว่าใครถึงก่อนจะชนะ แต่เมื่อมาถึงร้านซาลาเปาที่ว่ากลับปิดเสียอย่างนั้น ขณะที่ยืนหันไปมามองหาเจ้าของร้านอยู
