กลิ่นหอมของซาลาเปาลอยไปทั่วบริเวณ ทำให้คนที่ผ่านไปมาแต่เช้าทั้งคนที่ตื่นเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์แวะเวียนมาพึ่งซาลาเปาของนาง หากใครซื้อหลายลูกนางก็จะแถมให้ด้วย เป็นเช่นนี้ลูกค้าของนางจึงได้มากมายและมาไม่ขาดสาย
เมื่อลูกค้าซาลงนางจึงมีเวลาได้นั่งชั่วครู่แล้วเรียงซาลาเปาขึ้นนึ่งใหม่ แต่หันไปด้านหลังมีสายตาที่จับจ้องนางไม่วางตาทั้งทำสีหน้าบูดบึ้งราวกับไม่ได้ปลดทุกข์มานานแรมปี จนต้องหันกลับไปไล่เขาออกไปจากตรงนี้ เพราะนางจะขายของ
“เจ้ามายืนขวางเงินขวางทองเข้าร้านทำไม ไร้ประโยชน์ กลับเมืองหลวงไปเสียเถิด ข้าจะทำมาหากิน” นางพูดชัดเจนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เหตุใดยังอยู่อีกเล่า เขาไม่เหมาะกับชายแดนนี้หรอ เขาเหมาะกับการเป็นคุณชาย เป็นท่านอ๋องในเมืองหลวงมากกว่า
“ข้าไม่กลับ ข้าจะช่วยเจ้าเรียกลูกค้า” แน่นอนว่าภรรยาทำการค้า สามีที่ดีก็ย่อมต้องช่วยเหลือภรรยาให้ดี ถ้าเอาให้ถูกก็คือ เขาหวงภรรยานั่นเองกลัวจะมีช
