คำขอโทษที่ดีต้องไม่ใช่แค่ลมปาก..
ตั้งแต่ถูกพลกฤตเมินเฉยเหมือนไม่มีตัวตน เทียนอี้ก็หอบพานพุ่มเพื่อมาขอขมาพ่อของพิมรัก แต่สุดท้ายทุกครั้งก็จบลงด้วยที่อีกฝ่ายไม่รับไว้
ทั้งปัดพานทิ้งหรือเดินหนีไม่สนใจ
ทว่าเทียนอี้ก็ยังไม่ละความพยายามโดยง่าย เพื่อชดใช้ตราบาปที่เคยสร้างไว้ในชีวิตลูกสาวของพ่อตา เขาจะทำจนกว่าอีกฝ่ายได้มองเห็นความจริงใจและความพยายามของเขา
“พอกันทั้งพ่อทั้งลูก” พิมรักถึงกับส่ายหน้า เมื่อเห็นสองพ่อลูกนอนกอดกันกลมบนโซฟา หลังเล่นรถไฟฟ้าที่เขานั้นซื้อมาให้ จนเหนื่อยแล้วผล็อยหลับไปพร้อมกัน
วันนี้เธอพาลูกมาที่เพ้นต์เฮ้าส์ของเทียนอี้ เหตุก็เพราะเจ้าตัวร้องขออยากให้ลูกได้มาในพื้นที่ของเขาบ้าง
พออยู่ด้วยกันทั้งวันก็อย่างที่เห็น
สนุกกันอยู่สองคนพ่อลูกนั่นแหละ
พิมรักเผลอระบายยิ้มบางเบา ขณะกอดอกมองภาพของทั้งคู่ด้วยสีหน้าอิ่มเอม พลันค่อย ๆ หุบยิ้มลงทีละนิด เมื่อภาพในอดีตยังฉายทับซ้อนว่า
