‘คนเฮงซวยอย่างคุณยังไงก็ตายยากอยู่แล้วค่ะ’
คนป่วยที่เพิ่งฟื้นจากความตายขมวดคิ้วนิ่วหน้า ไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ถูกเธอตัดสายอย่างไร้มารยาท จนอาจลืมไปเลยว่าที่ผ่านมาเขานั่นแหละเจ้าประจำแห่งการตัดสายเลย
ผัวเกือบตายแต่ดันไม่มาดูดำดูดี
เป็นเมียประสาอะไรกัน
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ มันเป็นความประมาทเลินเล่อของเขาเอง มัวแต่เลือกดอกไม้เพลินจนไม่ทันได้มองรอบกาย ทั้งที่ปกติเทียนอี้ไม่เคยพลาดเรื่องนี้เลย
หรือเพราะความสวยของดอกไม้มันดึงดูดเกินไปกัน..
เขาถึงได้ตั้งใจเลือกเกินไปจนไม่ทันระวังตัว
ฉับพลันคิ้วเข้มก็ขมวดจนเป็นปม ใบหน้าคมคายติดหงุดหงิดงุ่นง่าน กำลังนึกย้อนไล่เรียงเหตุการณ์ว่าผิดพลาดตั้งแต่ตรงไหน
ใครกันที่มันเป็นนกต่อในครั้งนี้..
“ซูหลิน” เขาเรียกคนนั่งข้างเตียงที่กำลังอ่านหนังสืออยู่
เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมอง พลางปิดหนังสือลงเพื่อตั้งใจฟัง
“พิมรักมาตอนฉันหลับหรือเปล่า เมื่อกี้เธอไม่รับสายฉั
