“อ๊ะ...อ้าส์...”
ร้องคำราม พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อทุกมัดแล้วรีบงัดหัวเห็ดแดงระเรื่อ ออกจากช่องคับแคบ จากนั้นก็รูดชัก จนสำเร็จความใคร่
นนนี่รีบนั่งลงบนฝาชักโครก เพราะเธอยืนต่อไปไม่ไหวแล้ว ขาแข้งสั่น หัวใจเต้นระรัว ไม่รู้จะเสียวอะไรขนาดนี้
คนอะไรก็ไม่รู้ เอาเก่ง ลิ้นก็ถึงใจ แบบนี้น่าจะจ้างไปต่อเติม ส่วนที่ขาดหายในใจเธอ ซะจริง ๆ เชียว
หลังจากขยี้กามนางฟ้าเสร็จ ผู้รับเหมาจอมลีลาก็ยื่นนามบัตรให้กับเธอ ก่อนที่เขาจะกลับไปทำงานต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อ๊อย...นี่นายทำได้ยังไงเนี่ย เมื่อกี้นี้ ยังกอดฉัน ยังกระแทกกระทั้นฉันอยู่เลย แต่ก็ดีเหมือนกัน คนอื่น
จะได้ไม่สงสัย เรื่องที่เกิดขึ้นไง มืออาชีพจริง ๆ เลยนะ พ่อคนเอวดุ”
หลังจากวันนั้น นนนี่ก็ไม่ได้มาจิบกาแฟที่ร้านแห่งนี้อีกเลย
อาจจะเป็นเพราะเธออาย ไม่กล้าสบตาเขากระมัง หรืออาจจะรู้สึกแย่ ที่ทำตัวเหลวแหลก ไร้ค่าแบบนี้ก็ได้
หนึ่งเดือนผ่านไป
