เมื่อพักดื่มน้ำดื่มท่ากัน เสร็จเรียบร้อยแล้ว
ยุทธนาก็เดินเข้ามาสรุปงานให้อลิซฟัง เกี่ยวกับซีนอารมณ์และท่าทางในการแสดง
“ฉากต่อไป น้องอลิซต้องใส่ฟิลลิ่ง ให้มากขึ้นอีกนะ เพราะฉากนี้ นางเอกจะต้องเค้นความลับ
จากฆาตกรออกมาให้ได้ ว่าเขาซ่อนเหยื่อเอาไว้ที่ไหน”
“ได้ค่ะ อลิซลองอ่านบทดูแล้ว ก็...น่าจะพอแสดงได้น่ะ”
“จริงดิ...ฉากนี้ อลิซต้องทรมานคนร้ายนะ คือ...เอ่อ...แบบว่า จับเขารูดสวาทน่ะ ทำได้ป่ะ”
“ห๊า!...รูดสวาทเลยเหรอคะ? ในบทที่อ่านไม่เห็นมีบอกเลย”
“นั่นมันเป็นแค่สคริปคร่าว ๆ น่ะ ว่าไง...พอทำได้ป่ะ”
“ก็...พะ...พะ...พอได้ค่ะ! แต่ผู้กำกับจะใช้มุมกล้องถ่ายใช่ไหม แบบว่า...ไม่ได้ ทำอะไรอย่างนั้นจริง ๆ น่ะ”
“อ๋อ...หนังของพี่ทุกเรื่องน่ะ ใช้มุมกล้องอยู่แล้ว แต่เวลาถ่ายทำน่ะ พี่ถ่ายจริง ๆ ทำกันจริง ๆ”
“หื้อ...แล้วคือ...อลิซจะต้อง...เอ่อ...”
“ใช่...อลิซจะต้องจับพี่ รูดสวาทจริง ๆ น่ะ”
“แล้วจะใช้
