ถ้าแม่ร่านแม่ขอโทษ

สัมผัสที่ลืมไม่ลง

ถ้าแม่ร่าน แม่ขอโทษ

ตอน สัมผัสที่ลืมไม่ลง

พอกลับถึงบ้านคุณแม่ก็ทำอาหารรอ ซักพักรตาลูกสาวคนเล็กก็กลับจากมหาลัย แฟนของเธอที่เป็นหมอมาส่งถึงบ้าน

คุณแม่เลยชวนให้คุณหมออยู่ทานข้าวด้วย เค้าเข้ามากินน้ำและเป็นลูกมือช่วยล้างผักหั่นเนื้อให้

"แม่คะ ทำไมแม่ไม่มีแฟนใหม่เสียทีคะ" รตาลูกสาวคนเล็กถาม แฟนหมอของเธอแอบฟังจนหูผึ่ง

เค้ายืนชิดข้างๆคุณแม่เพราะต้องคอยหั่นผักยื่นให้เธอ ส่วนลูกสาวยืนอีกมุมเพราะกำลังทำของหวาน

"ไม่รู้สิ ไม่เห็นมีใครเข้ามา" คุณแม่ตอบลูกสาวขณะกำลังปรุงอาหารในหม้อร้อนๆ

"อย่ามาโกหก หนูเห็นมีผู้ชายแอบชอบคุณแม่หลายคน แล้วที่คุยๆกันไม่โอซักคนหรือคะ" รตาถาม

"ไม่จ๊ะ คนคุยก็แค่คนคุย" รดาตอบลูกสาว แฟนลูกถึงกับแอบยิ้ม

"ฮือ เสียดายความสวยแม่ ทำไมไม่ตกลงปลงใจกับใครซักคนล่ะคะ" รตาถามอีก

"ก็แม่ม่ายอย่างนี้คงไม่มีใครเอามั้ง อยู่แบบนี้อิสระจะตาย" คุณแม่ตอบ

เธอรู้สึกเหมือนกำลังโดนแอบมองเลยเหลียวหน้ามาทางขวา

เห็นคุณหมอแอบชายหางตามาจริงๆ เค้าก้มหั่นผักทว่าตามองที่ขาอ่อนของเธอ ดวงตากรอกระริกระรี้ไปมาระหว่างขาและตูด

เนื่องจากเปลี่ยนชุดเดรสออกแล้วใส่กางเกงผ้าขาสั้นที่รัดรูปจนเห็นตูดและเนื้อผ้าก็รัดขาขาวๆแน่นเต็มลำ

ถึงคิดดียังไงคุณหมอก็ไม่มีทางละสายตาจากตูดงอนๆและขาอวบขาวได้แน่ ยกเว้นว่าเค้าจะบรรลุธรรมไปแล้ว

"ร้อนจัง แม่ขอไปเปิดพัดลมก่อนนะ" รดาเอ่ยเปรยๆแล้วเดินมาตั้งตัวที่ห้องรับแขก เธอใจสั่นหวามๆเมื่อรู้ตัวว่าโดนแอบมอง และสายตาคู่นั้นของแฟนลูกไม่ธรรมดา เค้ามองเนื้อตัวเธอเหมือนกับว่าจะกลืนกิน

"ไม่โป๊นะ เค้าคงไม่ได้คิดอะไรหรอก" คุณแม่ยืนอิงพัดลมแล้วเดินกลับเข้าครัว

คราวนี้เธอต้องก้มๆเงยๆหยิบผลไม้ในถุงมาให้แฟนลูกสาวปอก พอก้มลงเท่านั้น เธอเผลอมองลอดผ่านง่ามขาตัวเองไปข้างหลัง

เห็นเป้ากางเกงคุณหมอตุงจนชี้โด่ ปลายมันงัดชนโต๊ะทำอาหารเพราะเค้าหันข้างให้เธออยู่

ฮือ! ๆ คุณแม่ร้องไห้ในใจไปเสียแล้ว เค้าคิดยังงี้กับแม่ของแฟนได้ยังไงนะ! คุณแม่สับสนไปหมด

รดาทำนิ่งแล้วหยิบผลไม้ในถุงบนพื้นใส่ถาดทีละลูก ๆ ตาก็มองเป้ากางเกงแฟนลูกผ่านหว่างขาตัวเอง

เห็นลำแข็งมันสั่นโยกโอนเอนอยู่ภายใต้กางเกงขายาวสีขาว เธอไม่รู้ว่าเค้ากำลังมองมาที่ตูดกลมกลึงของเธออยู่รึเปล่า เพราะจากมุมก้มนี้มองเห็นแค่เพียงส่วนล่างของเค้าเท่านั้น

กะจากขนาดแล้วแท่งเอ็นใหญ่เอาเรื่อง และที่ชัดเจนคือยาวแน่ๆ เพราะไม่มีทางจะดันชนโต๊ะได้ถ้าไม่ยาวจริง

คุณแม่หายใจกระเส่า ยืนขาสั่นโดยไม่รู้ตัวรู้สึกร้อนผ่าวในร่อง ร้อนลึกขึ้นมาถึงท้องน้อยพาลให้หายใจหายคอไม่ออก

"ผมช่วยนะครับ" คุณหมอวัยรุ่นเดินเข้ามาข้างหลังแล้วเอ่ยปาก เหมือนมีอะไรแข็งๆมันจิ้มแก้มก้นข้างขวา

อุ๊ย! รดาสะดุ้งจนรีบยืนขึ้น หลังของเธอแนบอกคุณหมอ เค้ารีบจับสะโพกเธอล็อคไว้แน่น

เพียงเสี้ยววินาทีแต่เหมือนนานปานชาตินึง เธอแนบหลังกับอกร้อนๆของแฟนลูกจนเสียวสันหลังวาบๆ

เนื้อตัวที่ไม่เคยโดนชายใดแตะต้องมานานกลับโดนโอบกอดโดยแฟนของลูกสาวคนเล็ก

ชัดแล้วว่าเค้ามีอารมณ์อยากกระทำชำเราแม่ของลูกสาว เพราะแท่งเอ็นแข็งๆกำลังจิ้มร่องกลางแก้มก้นจนเสียวสยิว

หัวแข็งๆมันงัดงอขึ้นและพาดความยาวผ่านร่องกลางระหว่างแก้มก้น รู้เลยว่ายาวและใหญ่มาก แน่นแนบเต็มร่องหลัง

"ขอโทษนะครับ" หมอหนุ่มกระซิบหู ลมปากพ่นรดต้นคอจนคุณแม่เสียววาบ เธอยืนขาอ่อนระทวย หากไม่มีสองมือใหญ่ๆบีบสะโพกไว้คงลงไปกองกับพื้นแล้ว

"ทีม แม่เป็นอะไรคะ" เสียงลูกสาวถามแฟน

หมอหนุ่มยังไม่ปล่อยคุณแม่โดยยังกอดจากด้านหลัง เค้ายื่นมือใหญ่ๆมาบีบข้อมือรดาแล้วทำเป็นจับชีพจร ทั้งๆที่กำลังเอาลำเอ็นบดตูดของเธออยู่

"น่าจะความดันต่ำครับ ชีพจรเต้นเบาเลย" ทีมหันไปตอบแฟน

บ้าชิบ! ฉันใจเต้นรัวจะตายอยู่แล้ว! รดาคิดในใจ

"ผมประคองไปนอนพักนะครับ เดี๋ยวผมกับรตาทำอาหารเอง" หมอหื่นเอ่ยให้แม่ได้ยินพร้อมลูก แล้วเค้าก็อาศัยความเป็นหมอเนียนโอบรตาไปนอนที่โซฟารับแขก

รตาย่างเดินแต่ละก้าวใจเต้นดังตูม ๆ เหมือนลูกระเบิด

เธอนอนลงเหยียดยาวบนโซฟาแล้วหลับตาปี๋ เธอไม่กล้าโวยวายทั้งที่รู้ชัดว่าหมอน้อยอยากจะทำอะไรกับเธอ

ขืนพูดไปลูกสาวที่ใสซื่ออาจไม่เชื่อ คนโลกสวยอย่างรตาอาจผิดใจกับเธอจนมองหน้ากันไม่ติด

อีกด้านนึงลูกสาวอาจจะเชื่อ ทว่าเธอไม่อยากให้ทั้งสองผิดใจกันจนอาจเลิกรา

จะยังไงก็ไม่ดีเท่าเงียบ คุณแม่คิดได้แค่นี้จริงๆ ไม่รู้ว่าหน้ามืดหรือกำลังระทวย

เสียงผีเท้าหมอหนุ่มเดินยวบยาบรอบโซฟา ไม่ยอมไปไหนเสียสี เสียงหายใจเค้าดังฟึดฟัด เหมือนเดินวนๆอยู่ตรงขาคุณแม่นี่เอง

เค้าจะทำอะไรฉันไหมนะ สาธุขอให้อย่าเป็นอย่างที่คิดเลย!

รตารีบๆเรียกเค้าไปทีเถอะลูก!

คุณแม่ได้แต่นอนหลับตาอฐิษฐาน