หญิงสาวนิ่งไปชั่วอึดใจแต่แววตาคมปลาบสะท้อนความดุร้ายเหมือนนางเสือซ่อนเล็บ
“ถ้ามันไม่ยอมออกไปจากชีวิตของพี่โอมจะไม่มีการพูดหรือเตือนเป็นครั้งที่สอง ถ้ามันยังหน้าด้านอยู่ก็หมายความว่า...มันต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิตแลกกับสิ่งที่มันอยากได้!”
เนตรน้ำทิพย์วางสายและเดินออกไป ขณะที่ภายในห้องนั้นอัยย์ญาดายังนั่งจมอยู่ในห้วงความคิดที่ทั้งเจ็บปวดและสับสน เรื่องราวทุกอย่างเลยเถิดมามากจนเกินจะแก้ไขได้แล้ว และเธอรู้ดีว่าการจะยุติมันลงได้อยู่ที่ตัวเธอเอง
“การที่เราได้สิ่งหนึ่งกลับมามันไม่ได้หมายความว่าเราจะได้ทุกอย่างกลับคืน เพราะบางทีมันก็ไม่ได้คุ้มค่ากันเลยกับสิ่งที่เราต้องสูญเสียไป และทำยังไงมันก็ไม่มีอะไรจะสามารถทดแทนกันได้ เหมือนความสุขของพี่มันหมดสิ้นไปแล้วในช่วงเวลาหนึ่งและมันก็ไม่มีวันที่จะหวนกลับมาเป็นเหมือนเก่าได้อีก”
เสียงชาครินทร์ดังก้องในหูและทำให้ร่างบางจับกระเป๋าสะพายที่วางข้าง ๆ ขึ้นมา เ
