เมื่อรรินดาลงไปรับปริญขึ้นมาที่ห้องแล้ว เขาก็ไม่พูดอะไรกับเธอแม้แต่น้อย มีแต่ทำหน้าบึ้งด้วยความไม่พอใจ
"นี่กุญแจรถของคุณค่ะ" รรินดาพูดพร้อมกับยื่นกุญแจรถรุ่นหรูที่พึ่งไปเอามาจากนิติหลังจากที่ฝากไว้ให้เขาแต่เขาไม่ยอมไปรับ
"อืม" เขาก็เพียงคว้าเอากุญแจจากมือเธอ
"..." เมื่อเห็นว่าเขานิ่งเธอก็นิ่งเช่นกัน
"เป็นไง ไปกินชาบูกับผู้ชายมาอร่อยไหม"
"ค่ะ อร่อย"
"หึ" และเขาก็ยิ้มเยาะอย่างกวนๆใส่เธอ
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวหลินลงไปส่ง เชิญค่ะ" เธอพูดเสียงเรียบ
"ทำไมหรอ เฮียจะมาหาบ้างนี่ไม่ได้เลยหรอ หรือยินดีตอนรับแค่ผู้ชายที่ยอมให้มันกอด"
"คุณพูดอะไร" เธอก็มองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ
"ก็แล้วใครละที่ยอมให้ผู้ชายกอดได้ง่ายๆ"
"จะพูดอะไรก็พูดมาตรงๆเถอะค่ะ อย่าดูถูกหลินอ้อมๆแบบนี้เลยไม่มีใครชอบให้ใครมาดูถูก พูดจากระแหนะกระแหนแบบนี้หรอกนะ" เธอก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ตัดพ้อ
"เอ่อ..." เมื่อเห็นว่าเธอพูดมาแ
