เปรมนั่งมองคุกกี้พวกนั้นอยู่ในรถอย่างคนล่องลอย คุกกี้ที่รรินดากับยายเธอทำ คือของโปรดของเขา เธอจะทำรสชาติหวานน้อยแต่อร่อย ที่หาซื้อจากที่ไหนไม่ได้ มันเคยเป็นของเขาแค่คนเดียวแต่วันนี้...
"คุกกี้ที่แฟนผมทำมาให้"
Rrrr Rrrr Rrrr
"ครับพ่อ" เขาจำใจรับสายด้วยความหนักใจ
(ชาติ : ไอ้พวกกรรมการหน้าโง่ มันขัดแกอีกแล้วทำไมแกไม่บอกฉัน)
"โปรเจคที่ผมเสนอไปมันไม่ดีเองครับพ่อ"
(ชาติ : โปรเจคดีๆที่แกเคยทำ ไอเดียร์ความคิดสร้างสรรค์เหมือนแต่ก่อนมันหายไปไหนหมดแล้ว)
"..." มันหายไปแล้ว หายไปพร้อมกับรรินดาที่เป็นกำลังใจเพียงอย่างเดียวที่เขามี เมื่อไม่มีเธอแล้ว เขาก็คิดอะไรไม่ออกอีกเลย ทั้งช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาเขาติดมินตรามากไม่สนใจจะทำอะไร เอาแต่พาเธอไปใช้เงินจนตอนนี้เขาก็เริ่มขัดสนแล้ว เดือนละหลายล้าน ที่เสียให้เธอไปมีเพียงเซ็กส์เท่านั้น ไม่เคยมีเรื่องอะไรดีๆเหมือนตอนที่อยู่กับรรินดาเลยสักอย่าง
(ชาติ : แก
