ตอนที่ 36
แป้งเป็นเมียผม
“ผมถามเมียผมต่างหาก”
เขาเอ่ยเสียงเข้ม เอื้อมมือหนามาจับข้อมือเรียวของเธอ ศรัญญาชะงักมือเล็กน้อยหันกลับมามองหน้า และสบตาเขาทันที และสายตาคู่สีมรกตนั้นก็จ้องเธอกลับราวจะกินเลือดกินเนื้อ
“วะ..ว่าไงนะ”
โอภาส กับจีรวัตร บิดาของเธออุทานขึ้นแทบจะพร้อมกัน รวมถึงมารดาของเธอที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องอาหารด้านใน
“น้องแป้งเป็นเมียผมครับ”
อัครเรชกล่าวเสียงเข้ม ดึงร่างงามนั้นให้ออกห่างจากทายาทศรีพิพัฒน์ให้มาประชิดตัวเขาเสียเอง ก่อนกล่าวต่อว่า “ผมขอโทษที่ไม่ได้คุยให้เป็นกิจลักษณะ แต่ก็ตั้งใจว่าจะบอกเฮียเจียงอยู่แล้วเมื่อกลับจากจีน”
“จะ..จริงเหรอแป้ง”
ทุกสายตาจ้องมาที่ ศรัญญา ที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดกลางห้องด้วยความกระอักกระอ่วนใจ
ความจริงถ้าไม่มีเรื่องของพิมมาดาเข้ามารบกวนจิตใจ เธอคงไม่ต้องคิดมากแบบนี้ แต่กระนั้นดวงตาคู่สวยของเธอก็ลอบมองโอภาสด้วยความรู้สึกผิดในใจ
เธอไม่
