หลายวันต่อมา...
อาการของเคเบิ้ลดีขึ้นตามลำดับ เฌอเอมเดินทางไปกลับบ้านกับโรงพยาบาลทุกวันพร้อมเซฮาย ส่วนแม็กซ์กับนาตาชางานที่อังกฤษมีปัญหาต้องรีบบินกลับไปแก้ไข จึงไหว้วานให้เฌอเอมและลูกชายคนโตช่วยกันดูแลเคเบิ้ล
"เอมเข้าไปหาไอ้เคเถอะ...เฮียนั่งอยู่ข้างนอกนี่แหละ" เป็นแบบนี้ทุกวันเซฮายคอยมองดูอยู่ห่างๆเท่านั้น ปล่อยให้เฌอเอมเข้าไปหาเคเบิ้ลในห้องปลอดเชื้อ
"คุณตื่นได้แล้ว เมื่อยแย่...นอนทั้งวันทั้งคืนแบบนี้" ทุกครั้งที่เข้ามา เฌอเอมมักพูดคุยกับเขาแบบนี้เสมอ มาถึงวันนี้เธอเข้มแข็งขึ้นมาก แค่เห็นว่าเขาตอบสนองขยับนิ้วยาวเวลาเธอพูดคุย รอยยิ้มหวานสะกดสายตาคนมองเผยออกมาให้เห็นอยู่ร่ำไป
"เช้าแล้วนะ คุณลองลืมตาดูสิคะ" น้ำเสียงละมุนฟังลื่นหูเอื้อนเอ่ย หวังอย่างยิ่งให้เขาตื่นขึ้นมาเสียที
แต่ทว่า วันนี้กลับไม่เหมือนทุกวัน สิ้นประโยคหวานหู เปลือกตาหนาขยับยุกยิก เรียกความสนใจจากเฌอเอมได้เป็นอย่างดี
"ค
