ร่างสูงเงยหน้ามองคนตัวเล็กเจ้าของตักนุ่มนิ่ม เธอนั่งหลับตาพริ้มโงนเงนไปมาจวนเจียนจะนอนราบแต่ก็ยังฝืนตัวเอาไว้
"หึหึ!ง่วงก็ไปนอนสิครับ"
"..."
เคเบิ้ลดันตัวลุกขึ้นยืน โน้มตัวลงช้อนอุ้มร่างบางให้เจ้าสาว
"ซี๊ดด!" ทว่า เมื่ออุ้มร่างบางขึ้นแนบอก ใบหน้าหล่อเหลาเหยเก หลุดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เล่นงานเขาอย่างจัง เพราะเกร็งหน้าท้องที่มีบาดแผลตอนยกร่างบางลอยจากโซฟา
เท้าหนาก้าวเดินช้าๆมายังเตียงกว้างขนาดคิงไซส์ ก่อนจะวางร่างบางลงอย่างเบามือ ราวกับกลัวว่าร่างนั้นจะเกิดรอย
"อื้ออ..."เสียงหวานครางแผ่วเบารู้สึกถึงสิ่งรบกวน ก่อนจะนิ่งหลับสนิทอีกครั้ง
เคเบิ้ลเดินออกไปจากห้องนอน ตรงไปยังห้องทำงาน เขาทิ้งงานไปนานหลายวัน ปล่อยให้เอ็นรับผิดชอบทุกอย่างแทน ตอนนี้ดีขึ้นมาก คงต้องกลับมาสะสางงานที่คลั่งค้าง
ก๊อก! ก๊อก!
ไม่ทันได้ทำอะไร เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดเสียก่อน เรียกให้เขาเงยหน้าขึ้นมอง
"เข้ามา" เ
