บทที่ 34 ความจริงเปิดเผย
ฟางเสียนหลีนั่งอยู่ริมผาสูงในแดนน้ำแข็ง หัวใจของนางยังเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและความเสียใจ เสียงลมพัดผ่านราวกับเสียงสะท้อนของอดีตที่ยังติดค้างในจิตใจ นางจ้องมองหิมะที่โปรยปราย ดวงตาเศร้าสร้อย
ทันใดนั้นเอง แสงสีฟ้าจาง ๆ ก็ส่องสว่างขึ้นจากเบื้องล่าง ร่างหนึ่งค่อย ๆ ก้าวขึ้นมาจากพื้นหิมะ หลงอวี่ที่ควรจะเสียชีวิตไปแล้วกลับปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเสียนหลี ร่างของเขาดูซีดเซียว แต่เต็มไปด้วยความสง่างามของจิตวิญญาณที่ฟื้นคืน
“หลงอวี่… เป็นไปไม่ได้! เจ้ายังไม่ตายหรือ?”
ชายตรงหน้าได้แต่ยิ้มบาง ๆ พร้อมกับพูดว่า
“ข้าอาจไม่ได้มีชีวิตเหมือนเดิม แต่ข้ายังอยู่… ด้วยพลังวิญญาณของท่านเฟิงหลงเหยียน”
ฟางเสียนหลีมองเขาด้วยความไม่เชื่อ นางลุกขึ้นยืนและก้าวเข้าไปใกล้ร่างของเขา
“เจ้ากลับมาได้อย่างไร? ข้าคิดว่าเจ้าสละวิญญาณไปเพื่อช่วยข้า…”
หลงอวี่พลางถอนหายใจ
“ข้าก็คิดว่าเป็นเช่นนั้น แ
