14
พรหมลิขิตทำงาน
พิณลดากลับมาที่บริเวณจัดงานพลางยกมือไหว้จักรินและราณีผู้ที่เป็นบิดามารดาของดารัณ ส่วนเจ้าสัวล้อมเดชนั้นไม่เห็นอยู่ในงานแล้ว พิณลดาทักทายผู้ใหญ่เสร็จก็สะกิดลูกชายลูกสาวที่กำลังสำราญกับอาหาร พลางจ้อกับผู้ใหญ่อย่างออกรสออกชาติ
“อิ่มยังคะ เราต้องกลับกันแล้วนะ”
“จะกลับแล้วเหรอครับคุณหมอ ทานอะไรหรือยังครับ” ภาคย์สามีของดารัณและเป็นเจ้าภาพงานเอ่ยถาม
“พอดียังอิ่มอยู่น่ะค่ะ” ทว่าพอโกหกจบท้องก็ร้องขึ้นมาอย่างรู้จังหวะ ต้องขอบคุณเสียงเพลงและเสียงพูดคุยที่ดังพอจะกลบเสียงโครกครากจากท้องน้อยๆ ได้ พิณลดายอมรับว่าหิว แต่ความอยากไปจากที่นี่มีมากกว่า
“เอาไวน์สักแก้วไหมครับ” ภาคย์พูดพร้อมกับรินไวน์แดงส่งให้ พิณลดารับมาอย่างเกรงใจ ถึงอย่างไรก็มาร่วมงานแล้ว ถือเสียว่าดื่มเพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าภาพละกัน
“ขอบคุณค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณภาคย์ ว่าแต่ปีนี้กี่ขวบแล้วคะ”
“สามสิบสองขวบครั
