รติรสมาถึงบ้านหลังใหญ่ของเจ้านายในเวลาเกือบจะหนึ่งทุ่มเพราะเย็นนี้รถติดมากๆ เมื่อหญิงสาวมาถึงก็พบว่าตอนนี้เจ้าของบ้านนั่งรออยู่แล้วในบริเวณห้องรับแขก เธอยกมือไหว้มารดาคงเจ้านายซึ่งครั้งหนึ่งก็เคยเป็นประธานบริษัทที่เธอทำงานอยู่
“สวัสดีคุณน้า”
“สวัสดีจ้ะ เธอมาทำงานที่นี่ได้เกือบสองเดือนแล้วแต่เราเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก”
“โรสขอโทษนะคะที่ไม่ได้มากราบสวัสดีคุณน้าเลย”
“ไม่เป็นไรหรอกว่าแต่ทำงานที่บอริสเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีค่ะเขาสอนโรสทำงานในหลายๆ อย่าง”
“หิวหรือยังล่ะ”
“นิดหน่อยค่ะ”
“ถ้างั้นกินไปคุยไปดีกว่านะ”
คุณบุญฑริกาพารติรสไปทานอาหารระหว่างนั้นก็ชวนหญิงสาวคุยเรื่องทั่วๆไป รติสมีใบหน้าคล้ายกับอรสามากๆ ยิ่งเห็นแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกเห็นใจหญิงสาวที่ไม่ทราบข่าวคราวของมารดาตนเองมานานถึงสองปี
หลังจากทานอาหารเสร็จคุณบุญฑริกาก็ชวนแล้วรติรสมานั่งในห้องนั่งเล่น
“วันหลังเธอมากินข้าวที่บ้านฉันอีกได
