“ชู่ว...”
ภาคินทำปากส่งเสียงกับนนวตราเบา ๆ ขณะนั้นเขาก็เริ่มขยับท่อนเอ็นที่ค้างคาอยู่ในตัวหล่อน ชักเข้าแล้วกระแทกกลับเข้าไปเบา ๆ มันทำให้นนวตราเสียวจนเกือบจะส่งเสียยงร้องออกมาแต่ภาคินอุดปากหล่อนด้วยฝ่ามือของเขา ปิดไว้จนแน่นพลางก็กระดกก้น เสียบเสยท่อนสวาทยึก ๆ เข้าไปในซอกขาของนนวตราที่ตอนนี้หล่อนกลัวแทบบ้าตาย สักครู่หล่อนก็ได้ยินเสียงเพื่อนสนิทพูดขึ้น
“นึกว่าจะได้พบลูกค้า ที่ไหนได้ ดันโทรมาเลื่อนนัดปกะทันหันซะงั้น ว่าจะกลับมาชวนคินออกไปหาอะไรอร่อย ๆ ทานแก้เซ็งก็ดันไม่เจออีก สงสัยจะไปพบลูกค้าทั้งเจ้านายทั้งเลขา...เฮ้อ...เบื่อจริงจริ๊งเลย เอนหลังนอนเล่นที่โต๊ะทำงานคินเนี่ยล่ะ เผื่อว่าเดี๋ยวคินจะกลับเข้ามา”
เสียงวลียาบ่นกระปอดกระแปดแต่นนวตราอยากจะร้องไห้ จะไม่ให้หล่อนร้องได้ยังไงเพราะตอนนี้ความกลัวมันจับใจหล่อน แต่ภาคินช่างไม่กลัวอะไรเลย เขายังซอยลำเอ็นเข้าไปในตัวหล่อนยิก ๆ และปะเหมาะที่ทั้
