“ขืนถ้าเราแต่งงานกันไปทั้งๆ ที่เราไม่ได้รักกัน สุดท้ายแล้วมันต้องมีสักวันที่เราต้องหย่าหรือว่าแยกกันไปอยู่ดี แล้วพอถึงวันนั้นช่วงเวลาที่ผ่านมามันก็สูญเปล่า มันเสียเวลาทั้งฉันแล้วก็ตัวนายเอง...”
“ฉันไม่ได้อยากแต่งงานไปเพื่อรอวันหย่านะเฮล...”
" และอีกอย่างฉันเองก็อยากจะอยู่กับคนที่ฉันรักและเขาเองก็รักฉัน...แล้วฉันก็รู้ว่าเราไม่ได้รักกัน นายไม่ได้รักฉันและฉันเองก็ไม่ได้รักนาย...” เชอรีนเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งนัยน์ตาคู่สวยของเธอจับจ้องไปที่ใบของเฮลอย่างไม่ละสายตาไปไหน...ที่ผ่านมาเธอเองก็รู้ตัวมาตลอดว่าเธอไม่ได้รักเฮลแบบคนรัก แต่เธอรักเฮลแบบเพื่อนสนิทที่รู้ใจกันมานาน เธอกับเฮลเคียงข้างกันในวันที่ต้องการที่พักพิง ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเฮลถ้ามองกันที่ภายนอกก็ไม่ต่างอะไรจากคู่รัก
แต่ถ้ามองลงลึกไปถึงความรู้สึกจริงๆ แล้วละก็...มันกับไม่ใช่เลย...
และที่สำคัญเธอกับเฮลไม่เคยมีอะไรกันมาก่อ
