'..I never thought I had a chance
You seemed so sure of what you wanted
But I guess everybody's lookin' to disappear
You're the only road I can see from here
And I don't mind it gettin' us nowhere..'
“อยากเต้นกับว่าที่คุณพ่อมั้ยครับ”
“เปลี่ยนจากอีดีเอ็มเป็นแนวชิลล์ก็ไม่แย่ค่ะ”
คนตรงหน้าป้องปากกลั้วหัวเราะ เพราะตอนนั้นจำได้ว่าตัวเองแสบใช่ย่อย ไหนจะชอบขัดใจคนโตกว่า ยั่วโมโหให้เขาตะบะแตกอยู่บ่อยครั้งอีกต่างหาก
แต่ตอนนี้มันต่างออกไป บนชั้นสองเป็นห้องกว้าง มีเพียงเปียโนหลังใหญ่และเครื่องเล่นเพลงที่กำลังเล่นเพลงโปรดของเฮียยิม
เขาบอกว่าฟังประจำหลังเราเลิกกัน หัดเล่นกีต้าร์เองด้วยในตอนนั้น
“มือครับคุณผู้หญิง” เฮียยิมยื่นมือมา โค้งคำนับให้เกียรติว่าที่คุณแม่มือใหม่อย่างฉันได้ยิ้มร่า
ฉันระบายยิ้มกว้างอย่างไม่รู้จักเมื่อยแก้ม พร้อมกับยื่นมือไปหาคนที่แบมือคำนับฉันราวกับเชิญให้เต้นรำ
'..Cau
