“ถ้าไม่ไหว ลาออกมาทำงานกับรุ่งไหมคะ ที่บริษัทยังขาดคน” รุ่งรวีเอ่ยชวน
“ขอบคุณค่ะ ถ้าฉันลาออกเมื่อไหร่ จะบอกนะคะ”
อิงดาวตอบตามมารยาท รุ่งรวีทำตัวสนิทสนมกับเธอเร็วมาก ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันไม่เท่าไหร่
“พี่จิณณ์นี่ก็แปลกนะคะ เมื่อก่อนเขาแทบไม่ให้อรทำอะไร ดูแลเหมือนเจ้าหญิง แต่กับคุณอิงใช้งานราวกับทาส”
จากสภาพของอิงดาว ทำให้รุ่งรวีนึกเปรียบเทียบกับอรนิภา จิณณ์รักอรนิภามากทะนุถนอมเพื่อนของเธอราวกับไข่ในหิน แต่กับอิงดาวจิณณ์กลับใช้งานเธอหนัก แม้ท่าทางจะแสดงว่าหวงหญิงสาวก็ตาม
“เขารักพี่อรนี่คะ ส่วนฉันเขาไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย”
อิงดาวยิ้มขมขื่น ซ่อนความเจ็บช้ำไว้ในหัวใจ จิณณ์เทิดทูนรักใคร่อรนิภา แต่กับเธอเขามองเป็นเพียงทาสสวาท ใช้ร่างกายเธอบำเรอความสุขให้เขา
“ความรักของเขา ทำให้อรตาย”
รุ่งรวีเอ่ยเสียงเครือ กำหมัดแน่นเมื่อนึกถึงการจากไปของเพื่อนรัก
“คุณรุ่งหมายความว่ายังไงคะ”
อิงดาวไม
