Chapter 23
“สปาย ฮึก~” มัดหมี่เดินเข้าไปโอบกอดสปายไว้แน่นด้วยความสงสารอย่างสุดใจกับเรื่องราวทั้งหมดที่เธอได้ยิน
“โอ๊ยย!!...”
“เจ็บข้อศอกเหรอ? เขาทำอะไรแก” มัดหมี่เอ่ยถาม เมื่อเห็นสปายเอามืออีกข้างพยุงแขนเอาไว้
“สงสัยข้อศอกฉันกระแทกกับผนังห้องน้ำน่ะ...” สปายเอ่ยตอบมัดหมี่ทั้งน้ำตา
“ไปหาหมอกันนะ”
“หมอที่ไหนจะรักษาฉันให้หายได้ ในเมื่อฉันเจ็บจนจะตายอยู่แล้วนะมัด...” สปายไม่ได้หมายถึงร่างกายที่รักษาไม่หาย แต่เธอกำลังพูดถึงหัวใจที่บอบช้ำจนแตกสลายไปแล้วต่างหาก
“หายสิ...ยังไงก็ต้องหาย ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างแกเอง” มัดหมี่ก็สะอื้นไห้ไม่ต่างกัน
“ฮึก~ มะ...มัด ฉะ...ฉันเลิกกับพี่บอสแล้วนะ ฮึก~ เขาไม่ได้เลือกฉัน” สปายพรั่งพรูความเจ็บปวดออกมาเป็นน้ำตา ศีรษะทุยเล็กซบลงที่หน้าอกของมัดหมี่แล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก การไม่ถูกเลือกทำไมมันถึงเจ็บจนหัวใจจะหยุดเต้นแบบนี้นะ
“มะ...ไม่เป็นไรนะปาย แกก็ยังม
