วินนั่งมองใบปอทำงาน ในขณะที่เค้านั่งดูการ์ตูนกับพอใจอยู่ภายในบ้านหลังเล็ก ความอบอุ่นอบอวลในหัวใจแทรกซึมเข้ามา ใบปออายุเพียงเท่านี้แต่ขยัน ทำมาหากิน และดูแลพอใจอย่างดี
เค้าถามตัวเองว่า เค้าพร้อมหรือยังที่จะให้ใบปอเป็นทุกอย่างในชีวิตเค้า วินยังนึกภาพนั้นไม่ออก แต่ทุกวันนี้ เวลาที่ใช้ร่วมกันในบ้านหลังเล็กเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขสำหรับเค้า ยังไม่รวมถึงช่วงเวลาบนเตียงที่คอนโดทุกวัน เค้ารู้ตัวเองว่า
เค้ายิ่งกอดใบปอเท่าไหร่ก็ไม่พอ ความต้องการของเค้ากับใบปอนับวันจะยิ่งมากขึ้น มากขึ้นทุกวัน วินคิดว่าเค้าคงจะยังแค่เห่อเท่านั้นเอง ก็เลยต้องการมากเป็นธรรมดา แต่อีกใจกลับค้านว่า เค้านอนกับใบปอมาเกือบจะสามเดือนแล้วนะ ไม่ใช่สามวัน ถึงจะยังเห่อ หรือเพราะว่าเจอใบปอที่เค้าเป็นคนแรก ก็เลยติดใจเท่านั้นเอง
ใบปอมองหน้าเค้า เค้ามองมาทางเธอ คิ้วขมวดขึ้นเหมือนใช้ความคิด
"เป็นอะไรคะ ทำไมหน้ายุ่ง"
วินสบตาแล้ว
