สกาวเดือนใช้เวลาว่ายน้ำอยู่ครู่สั้นๆ ก็ก้าวขึ้นจากสระ ทว่าขณะที่หล่อนกำลังจะเดินมาถึงเตียงอาบแดดอยู่แล้วเชียว จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
“ว้ายยยย… ”
สกาวเดือนอุทาน จู่ๆ หล่อนก็ก้าวพลาด ลื่นถลาจนร่างเซไปล้มพับอยู่ข้างขอบสระ
“แม่เดือน… ”
ทิวรีบปรี่เข้าช่วยประคองด้วยความเป็นห่วง
“เจ็บมากไหมครับ… ”
ทิวช้อนร่างเอิบอิ่มของแม่ยายอุ้มขึ้นไว้ในอ้อมแขน พาเข้ามาที่เก้าอี้หลังครัว อยู่ไม่ไกลจากสระว่ายน้ำ ตรงนั้นมีโต๊ะรับแขกและเตียงอาบแดดวางเอาไว้
“ทิว… ปล่อยแม่เถอะ… คงไม่เป็นอะไรมาก แค่เจ็บข้อเท้านิดหน่อย… ”
สกาวเดือนรีบบอก พยายามขืนกายออกจากอ้อมกอดของลูกเขย ทิวกอดหล่อนแน่น ร่างกายแนบชิดจนรู้สึกถึงความอุ่นร้อนของผิวกายที่ถ่ายเทมาสู่กัน
“ไม่ได้ครับ… ปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้ เดี๋ยวผมเอาน้ำแข็งประคบให้นะครับ ข้อเท้าคงเคล็ด แม่เดือนนอนเฉยๆ นะครับ… เดี๋ยวผมจัดการเอง น้ำแข็งจะช่วยลดการฟกช้ำไม
