“ปัทมา...” ชายหนุ่มครางเสียงเบาหวิวไม่นึกว่าจะได้พบน้องสาวของมัสมินในห้วงเวลาอันวุ่นวายใจเช่นนี้ หลังทิ้งคำพูดประชดประชันไว้กับหญิงสาว เขาก็ตรงดิ่งกลับมายัง บ้า เพื่อสงบสติอารมณ์โดยไม่ได้ไปหาผู้หญิงคนไหนดังที่โพล่งออกไปให้คนที่ทัสคานีเจ็บช้ำ
“ริคจ๊ะ...เอ้อ...นี่หนูปัทมา เขาเพิ่งเดินทางมาจากประเทศไทย ลูกรู้มั้ยว่าวันนี้แม่ถูกวิ่งราวกระเป๋า แต่ไอ้โจรซุ่มซ่ามนั่นดันชนหนูนิ่มจนล้ม สเตฟาโนก็เลยจับมันไว้ได้ ดูซิ...ไม่รู้ว่าแม่หรือเขาที่โชคร้ายต้องมาได้แผลที่ข้อศอกแต่แม่ได้กระเป๋าคืน เขาบอกแม่ว่ามาตามหาพี่สาวที่นี่ แต่ยังไม่มีที่พัก แม่เลยชวนมาอยู่ที่บ้านพลางก่อน แต่มันบังเอิญมากเลยนะ หนูนิ่มบอกแม่ว่าเขาเคยรู้จักลูก”
ชารินีเข้าใจว่าปัทมาคงยินดีมากที่ได้พบคนรู้จักอีกคนหนึ่งแล้วในฟลอเรนซ์ซึ่งก็เป็นดั่งนั้นจริง ๆ หญิงสาวมองลอวเรนซ์ด้วยความตื่นเต้นในขณะที่มาเฟียหนุ่มเหมือนมีก้อนแข็งแล่นมาจุกที่คอ
